کتاب «قصص بنی اسرائیل فی القرآن و التوراة و التلمود»

کتاب «داستان های بنی اسرائیل در قران، تورات و تلمود» اثر گرانبهای جناب بکر محمد ابراهیم می باشد که به بررسی روایات و قصص معروف قرآنی و تطبیق آن با آموزه های یهودی می پردازد. بکر محمد ابراهیم در مقدمه کتابش در خصوص محتوای کتابش توضیحاتی می دهد و عقیده اش را بی پروا راجع به یهودیان و متون یهودی ابراز می کند. بلاشک مطالعه مقدمه این اثر می تواند درک دقیق تری از موضع نویسنده به محتوای آن بدهد. برای آشنایی بیشتر، مقدمه کتاب را به فارسی ترجمه کردم، امید که مفید واقع گردد.

مقدمه اثر

اثر حاضر داستان های بنی اسرائیل در قرآن را روایت می کند. داستان هایی نظیر قصه گاو بنی اسرائیل و گوساله ای که سامری برای آن ها ساخت و بنی اسرائیل آن را پرستیدند و داستان زندگانی موسی و فرعون و ... .

برخی از این داستان ها و روایات در تورات آمده است تا راهنمایی باشد برای امت بنی اسرائیل. همان قومی که شرارت ها ورزیدند و خباثت ها پیشه کردند و  مرتکب جرایم هولناک و وحشتناکی شدند. یهودیان همان قاتلان انبیاء و دشمنان انسانیت هستند که ناسپاسی و انکار و دنیا پرستی از اوصاف جدا ناشدنی ایشان است.

چه گناهان و فسادهایی که نکردند، چه خون هایی که نریختند، چه شهرهایی را که ویران نساختند و چه نسل ها را که نابود نکردند.

ناگفته نماند که در میان ایشان افراد صالحی نیز بودند اما اکثریت ایشان با بغض و نفرت نسبت به دیگران و سایر مخلوقات خدا پرورش یافتند و تنها به دنبال شهوات و لذات زودگذر بودند. آن ها یکدیگر را به باطل تشویق کردند و دروغ گفتند و تقلب و خیانت کردند و فساد پیشه ساختند.

خداوند متعال می فرماید: «اگر (به عصیان و ستمگری) برگردید ما هم (به عقوبت و مجازات شما) بازمی‌گردیم و جهنم را زندان کافران قرار داده‌ایم.» (اسراء:17)

این اثر با فصلی درباره تلمود به پایان می رسد. تلمود کتابی است که یهودیان آن را به منزله تفسیر تورات می دانند. چنانکه آن ها ادعا می کنند.

یهودیان در راستای تلاش برای مخفی ساختن بشارت تورات به نبوت حضرت محمد، آن را تحریف کردند و وصله های زشت و پلیدی را به انبیاء نسبت دادند. حال آنکه این انبیاء که درود خدا بر ایشان باد، همگی معصوم از خطا بودند. آن ها ادعا کردند لوط نبی، با دو دخترش زنا کرد و پدر فرزندان دخترانش شد. و نیز ادعا کردند شیطانی از اجنه به جای سلیمان در آمد و چهل روز با همسر او معاشرت نمود. و ادعا کردند که یعقوب با خداوند کشتی گرفت و او را شکست داد و خداوند او را بدین جهت اجر عظیمی داد.

علما و احبار یهود در تلمود افتراء ها و دروغ های زیادی را ساختند و قوم خود را به قتل غیریهودیان و به اسارت بردن زنان و فرزندان ایشان تحریک کردند. آن ها ادعا کردند غیر یهودیان سگ و الاغ و خوک هایی هستند که خداوند آن ها را در صورت بشر خلق کرده تا یهودیان ایشان را رام کنند. از همین جهت است که ایشان به جنگ با برادران فلسطینی مان رفتند و ایشان را از آب و غذا و دارو محروم می کنند و قوانین منع عبور و مرور می گذارند و مدارس و بیمارستان های ایشان را می بندند.

آن ها عرفات را محاصره می کنند و آمبولانس ها را هدف قرار می دهند و به زنان تجاوز می کنند. (1) پس کی مسلمانان برای نجات برادرانشان و خودشان برخواهند خواست؟ پیش از آنکه ضرب المثل «خورده شدم روزی که گاو سفید خورده شد.» درباره ایشان به مرحله صدق برسد. (2)

پس لعنت خدا بر ظالمان.

شیخ بکر محمد ابراهیم (عضو انجمن کتاب)

***

(1) نویسنده به انتفاضه الاقصی (انتفاضه دوم) اشاره می کند که پس از شکست مذاکرات «کمپ دیوید» و آغاز اعتراضات فلسطینی ها، صهیونیست ها یاسر عرفات را در رام الله محاصره کردند و به چندین شهر بی دفاع و بی سلاح یورش بردند و فجایع انسانی سهمگینی را در کارنامه سیاه خود رقم زدند. نویسنده این اثر را در سال 2003 به چاپ رسانده، و این ادبیات شدید اللحن او علیه صهیونیست ها بخاطر حوادث وحشتناکی است که در آن سال ها پیش آمد.

(2) این ضرب المثل اشاره دارد به اینکه اشخاصی که برادران خود را در حین مواجهه با دشمن رها می کنند تا کشته شوند، روزی توسط همان دشمن کشته خواهند شد. بعبارت دیگر چنین معنا می شود: «من کشته شدم در همان روزی که برادرم را رها کردم تا کشته شود.»

حجم: 5.39 مگابایت