اخیرا برخی سایت های ناسیونالیستی شُبهه ای را مطرح کرده اند بدین شرح :
علت اصلی تشابه دین اسلام به یهود این است که پیامبر اسلام با تجار و علمای یهود مراودات و نشست و برخاست های فراوانی داشته و از آن ها و عقایدشان تاثیرات فراوانی پذیرفته و همچنین بسیاری از علوم و خطوط فکری اش نشات گرفته از باورهای آن یهودیان بوده و ما اکنون شاهد این تاثیرات در شریعت و دین ساختگی پیامبر اسلام هستیم .
مثلا در تلمود اگر جای کلمات یهود و یهودی را با اسلام و مسلمان عوض کنید ، عینا به مشابهت هایی میان ساختار فکری یهود و اسلام برمی خورید که تکان دهنده است. مثال : در تلمود آمده فقط یهود اجازه ورود به بهشت را دارد ، نقل است که در روایات شیعه اثنی عشری می گویند آنکه شیعه ما نیست حق ورود به بهشت را ندارد .
ابتدا به رفع شبهه از مثالی که در این شبهه مطرح شده می پردازیم، سپس علت اصلی علمی تشابه دین اسلام به یهود را بررسی می کنیم.
رفع ابهام و مغالطه از مثال شبهه
در طرح این مثال و نتیجه گیری از آن ، از روش سفسطه و مغالطه استفاده شده است. تعریف و توضیح مغالطه بس وقت گیر است و طولانی، اما چون برای رفع شبهه بدان نیازمندیم مجبوریم اکنون به تعریفی کوتاه از مغالطه پرداخته و به همان اندک، بسنده کنیم.
جناب دکتر خوانساری درکتاب منطق صوری، در تعریف مغالطه و سفسطه چنین می گوید: «اگر کسی قضایای شبیه به حق را به جای حق بکار ببرد و به آن استدلال کند آن را مغالطه یا سفسطه می گویند ... علت به غلط افتادن شنونده بطور کلی این است که ذهن شبیه چیزی را به جای آن می پندارد و حکم حق را به شبه حق منتقل می کند...سفسطه شبیه استدلالِ صحیح و درست است اما در واقع چنان نیست. ارسطو در این زمینه مثالی زیبا می آورد: همچنان که گاه چیزی از زر ناب است و گاه از زر کم عیار، و گاه از سیم سیاه زر اندود، استدلال نیز گاهی تمام عیار و پاک و بی غل و غش است (برهان)، و گاه روکشی از طلا دارد ولی طلای حقیقی ناب نیست (سفسطه). البته تا کسی نقاد بصیر نباشد، بین زر مغشوش و زرناب، و سیم سره و سیم دغل (ناسره) تفاوت نمی گذارد...کار سفسطه باطل کردن حق است و حق جلوه دادن باطل.»[1]
البته علامه مظفر مغالطه را اعم از سفسطه می داند و این دو را این چنین تعریف می کند: «اگر مغالطه شبیه برهان باشد و در مقام اقامه برهان، مغالطه انجام شود، یعنی در مسائل عقلی بجای استفاده از یقینیات، از شبیه یقینیات استفاده شود، در این صورت به آن سفسطه می گویند»[2]
برای روشن شدن موضوع دو قضیه بدیهی زیر را در نظر بگیرید :
الف) انسان یک مفهوم
کلی است. (صحیح)
ب) حسن یک انسان است .(صحیح)
نتیجه: حسن یک مفهوم
کلی است. (غلط)
ماده الف و ب به تنهایی، قضایی کاملا صحیح هستند؛ لیکن در نتیجه گیری فوق مغالطه صورت گرفته است .در گزینه الف و ب گرچه لفظ انسان بکار برده شده اما مقصود و معنا متفاوت است. در الف مقصود از انسان، نوع و مفهوم انسان است که یک مفهوم ذهنی و کلی است ولی در گزینه ب منظور از انسان مصداق انسان است که در عالم خارج وجود دارد و قابل لمس است.
ماده های ابتدایی شبهه مطرح شده نیز صحیح است، اما در نتیجه گیری آن مغالطه صورت گرفته است. همانطور که می دانید دین یهود یک دین نژادی است و تنها به نسل و فرزندان اسحاق ابن ابراهیم، یهود اطلاق می شود. وقتی تلمود می گوید بهشت تنها برای یهود است یک عبارت کاملا نژاد پرستانه را بیان کرده و منظور این است که فقط نژاد یهود و نسل اسحاق می تواند به بهشت داخل شود و نسل های دیگر بشری چنین اهلیت و لیاقتی ندارند.
اما منظور سخن اسلام از اینکه بهشت را به مسلمین منحصر می کند، این است که بهشت مختص به کسانی است در صراط فکری و اعتقادی و عملی اسلام قرار دارند و اختلاف سخن اسلام با یهود اینجاست که راه اسلام برای انواع و اقسام بشر با هر رنگ و زبان و نژادی، باز است و هرکسی می تواند مسلمان و در زمره بهشتیان داخل شود در حالیکه طبق عقاید تلمود فقط نسل اسحاق لایق بهشت اند. براستی این کجا و آن چیزی که طراح شبهه مطرح ساخته بود کجا؟
شاید اکنون در ذهنتان سوال پیش آید که چه استدلالی دارید که برای رسیدن به بهشت فقط یک راه وجود دارد؟ شاید چند راه وجود داشته باشد.
پاسخ میدهم: اگر بهشت را نقطه الف بنامیم
و انسان را در نقطه ای بنام ب فرض کنیم، که از نقطه ب، به 360 درجه اطراف خطوط و
مسیرهای مستقیمی ترسیم شده، قطعا و بلاشک تنها یکی از این خطوط به نقطه الف وصل
خواهد شد و این خط منتهی به بهشت همان اسلام است. گرچه خطوط و راه های بسیاری با زاویه
های هرچند ناچیز از کنار بهشت می گذرد. (البته اگر قائل به پلورالیسم دینی و تکثر گرایی نباشید)
تا اینجا مثال شبهه را ابطال کردیم ، حال می رویم سراغ اصل مطلب شبهه که با تحلیلی غلط، اسلام را برگرفته از یهود معرفی می کرد.
علت اصلی تشابه اسلام به یهود
به باور یهودیان و نیز به تصریح قرآن کریم، تورات کتابی آسمانی است که بر حضرت موسی نازل شده است. تورات افزون بر مسائل اعتقادی، تاریخی و مانند آن، مشتمل بر شریعت فردی و اجتماعی است و مانند اسلام در همه زمینه های فردی و اجتماعی دستوراتی دارد. ما بر این باوریم که تورات تحریف شده و عامل تحریف علمای یهود هستند و علت این کار آنان را حفظ جاه و مقام ایشان می دانیم، اما باید به این نکته توجه کنیم که آیا بزرگان یهود برای حفظ جاه و مقامشان تمام تورات را خط به خط تحریف کرده اند؟؟ مثلا تغییر و تحریف در احکام پاکی و نجاست، یا احکام نماز، یا احکام قصاص یا مسائل عقیدتی مانند توحید و ویژگی های خداوند (بجز مواردی)، یا بسیاری از احکام و عقاید دیگر چه تاثیری در حفظ جاه و مقام آن ها دارد؟؟ پس نتیجه می گیریم آن ها تنها آیاتی که در راستای منافعشان نبوده را تغییر داده اند، نه تمام تورات.پس بیش از نیمی از تورات دست نخورده مانده است به عقیده شخصی من شاید بتوان ادعا کرد 70 درصد تورات سالم مانده است.
همانطور که می دانیم هر پیامبری که آمده، پیامبر قبل از خود را تصدیق کرده است.
به استناد انجیل و قرآن و باور برخی مسیحیان، عیسی جز در موارد اندکی شریعت جدیدی نیاورده و شریعت موسی و حقوق تورات اصیل و تحریف نشده را پذیرفته بود.[3] بهمین ترتیب وقتی پیامبر اسلام از جانب خداوند مبعوث شد، پیامبران و شریعت های بکر و دست نخورده آنان را تکذیب نکرد بلکه با تایید آن ها، شریعتی بنام اسلام را از جانب خداوند آورد که مکمل شریعت و ادیان الهی گذشته بود. لذا می توان تشابه دین اسلام و یهود را در همان بخش دست نخورده تورات دانست. بدین ترتیب علت اصلی تشابه اسلام و یهود این است که ادیان نازل شده از سوی خداوند همگی فی الواقع یک دین هستند که بدلایل مختلف به صورت تدریجی نازل شده و تکامل یافته اند. دلایل ارسال تدریجی پیامبران را همگی در کتاب دین و زندگی دبیرستان خوانده ایم:
1) لزوم استمرار در دعوت و ترویج پیوسته آن
2) رشد تدریجی سطح فکر جوامع و اقوام
3) از بین رفتن یا تحریف تعلیمات پیامبر پیشین
والسلام علی من اتبع الهدی
سید ابوالفضل ساقی
28/تیر/1395
اشتراک این مطلب در: 
سهیل
