تحریف تورات از نگاه قرآن

از مجموع آیاتى که در قرآن درباره تحریف یهود آمده چنین استنباط می شود که آنها به انواعى از تحریف در کتاب آسمانى خود دست می ‏زدند. گاهى تحریف آنها تحریف معنوى بود، یعنى عبارتى که در کتاب آسمانى آنها نازل شده بود را بر خلاف معنى واقعى آن تفسیر می کردند، الفاظ را به صورت اصلى حفظ می نمودند و معانى آن را دگرگون می ساختند. و گاهى دست ‏به تحریف لفظى می زدند و از روى استهزا به جاى این که بگویند سمعنا و اطعنا (شنیدیم و اطاعت کردیم) می گفتند سمعنا و عصینا (شنیدیم و مخالفت کردیم). گاهى دست ‏به مخفى ساختن قسمتى از آیات الهى می زدند. آنچه را موافق میلشان بود آشکار و آنچه بر خلاف میلشان بود کتمان می ‏کردند. حتى گاهى با وجود حاضر بودن کتاب آسمانى براى اغفال مردم، دست روى قسمتى از آن می گذاشتند که طرف نتواند آن را بخواند. (1)

خداوند در قرآن می فرماید: اى فرستاده خدا... گروهى از یهودیان خوب به سخنان تو گوش می دهند تا دستاویزى براى تکذیب تو بیابند، آنها جاسوسان گروه دیگرى هستند که خودشان نزد تو نیامده ‏اند، آنها سخنان را از مفهوم اصلی اش تحریف می کنند، و (به یکدیگر) می گویند: اگر این (که ما مى‏خواهیم) به شما داده شد (و محمد بر طبق خواسته شما داورى کرد) بپذیرد و گر نه (از او) دورى کنید (ولى) کسى را که خدا (بر اثر گناهان پى در پى او) بخواهد مجازات کند، قادر به دفاع از او نیستى، آنها کسانى هستند که خدا نخواسته دل هایشان را پاک کند، در دنیا رسوایى، و در آخرت مجازات بزرگى نصیبشان خواهد شد (2)

براى روشن شدن موضوع شان نزولى را که علامه طباطبایى در تفسیرشان نقل کرده‏ اند ذکر می کنیم:

دو نفر از اشراف یهود با این که داراى همسر بودند مرتکب زنا شدند و خاخامهاى یهود می خواستند به خاطر دل آنان حکم خدا در تورات که در مورد زناى محصنه سنگسار بود را مبدل به شلاق کنند، کسانى (از یهودیان مدینه از قبیل کعب ابن اشرف، کعب بن اسعد، شعبة بن عمرو، مالک بن صیف، کنانة بن ابى الحقیق و جمعى دیگر) را به نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله فرستادند تا از آن جناب حکم زناى محصن را بپرسند، و به آنها سفارش کردند که اگر آن جناب حکم کرد به شلاق زدن (حکم تحریفى) قبول کنید و اگر حکم کرد به سنگسار (حکمى که علماى یهود از تورات دزدیدند) حکم او را رد کنید و رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود پس بفرستید ابن صوریا (که به اعتقاد خودتان از هر کس دیگرى نسبت ‏به تورات داناتر است) بیاید.

یهودیان پیکى روانه فدک کردند و عبدالله بن صوریا را آوردند، رسول خدا صلى الله علیه و آله از ابن صوریا از حکم تورات درباره زناى محصنه پرسید و او را به خداى تعالى و آیات او سوگند داد که راست ‏بگوید و حکم تورات را و آن چه را که در این مساله حق مى‏داند کتمان نکند، ابن صوریا گفت: به همان خدایى که مشخصاتش را برایم شمردى سوگند می خورم که آرى چنین حکمى در تورات هست و حکم رجم هم اکنون در تورات موجود است . (3)

پاورقی ها:

1- ناصر مکارم شیرازى ودیگران ، پیشین، ج 4، صص 314- 313 .
2- مائده/41 .
3- علامه سید محمدحسین طباطبایى، پیشین، ج 5، ص 554 . این شان نزول در تفسیرمجمع البیان در ذیل آیه: «یاایها الرسول لا یحزنک الذین . . .» به تفصیل ذکر شده است . در تفسیر الصافى شان نزول دیگرى نقل شده که آن نیز به تحریف قوم یهود مربوط است، ملا محسن فیض کاشانى، پیشین، ج 2، ص 35 .