زنا با محارم در شریعت یهود

زنا یکی از سه جرم بزرگی است که یهودیان باید کشته شوند اما مرتکب آنها نشوند (سنهدرین، 74 الف) حقوق کیفری یهودی انواع مختلف زنا را برشمرده و مجازات هر یک را ذکر کرده است.

زنای با محارم

تورات خویشاوندان خاصی را ذکر کرده و رابطه جنسی را با آنان ممنوع دانسته است. منع ارتباط جنسی یکی از «بستگان نزدیک» (لاویان، 8:6) به خویشاوندان نسبی زیر محدود شده است:

1. مادر: «عورت پدر خود، یعنی عورت مادر خود را کشف منما...» (لاویان، 18:7)
2. مادر زن: «اگر کسی زنی و مادرش را بگیرد این قباحت است؛ او و ایشان به آتش سوخته شوند (20:14)
3. زن پدر: «عورت زن پدر خود را کشف مکن؛ آن عورت پدر تو است(همان:8)
4. خواهر و خواهر ناتنی: «عورت خواهر خود، خواه دختر پدرت، خواه دختر مادرت... را کشف منما (همان:9)
5. نوه (دختر پسر و دختر دختر): «عورت دختر پسرت و دختر دخترت، عورت ایشان را کشف مکن» (همان:10)
6. عمه و خاله: «عورت خواهر پدر خود را کشف مکن... عورت خواهر مادر خود را کشف مکن» (همان:12ـ13)
7. زن عمو: «عورت برادر پدر خود را کشف مکن...» (همان:14)
8. عروس: «عورت عروس خود را کشف مکن...» (همان:15)
9. زن برادر: «عورت زن برادر خود را کشف مکن...» (همان:16)
10. نادختری و نوه زن: «عورت زنی را با دخترش کشف مکن و دختر پسر او یا دختر دختر او را مگیر» (همان:17)
11. خواهر همسر (مادام که همسر زنده است): «زنی را با خواهرش مگیر...» (همان:18)

مواردی که زنای با محارم محسوب می‏شود منحصر در فهرست فوق است و با قیاس نمی‏ توان موارد دیگر را در آن داخل کرد؛ زیرا جرم ‏انگاری مستلزم بیان صریح هم در خصوص منع رفتار و هم مجازات مربوط به آن است (کریتوت، 3 الف؛ سنهدرین، 84 الف) گرچه بعد ها فهرستی مرکب از 20 درجه از خویشاوندان تدوین شد، این به منظور جرم‏ انگاری نبود، بلکه فهرستِ بستگانی بود که نباید با ایشان ازدواج می‏شد (یواموت، 21 الف)

مجازات زنای با محارم

مجازات گونه ‏های مختلف زنای با محارم متفاوت است. کتاب مقدس برای زنا با مادر زن مجازات سوزاندن را در نظر گرفته است (لاویان، 20:14) اما برای جرایم دیگر، نوع خاصی از مجازات مرگ را بیان نکرده است (لاویان، 20:11، 12، 17، 19، 20، 21) که برخی از آن ها مشخصا مجازات الاهی (کارِت) را در پی‏دارند (همان، 20:17،20،21)

تلمود مجازات زنای با محارم را چنین طبقه ‏بندی کرد:

الف) جرایمی که مجازات آن ها سنگسار است: زنا با مادر، زن پدر، عروس (سنهدرین، 7:14)؛

ب) جرایمی که مجازات آن ها سوزاندن است: زنا با نادختری و نوه زن، مادرزن، مادر بزرگ زن، دختر و نوه (سنهدرین، 9:1)

ج) دیگر انواع زنای با محارم قابل مجازات با کارِت یا تازیانه ‏اند.

در مورد جرایمی چند هم مجازات الاهی و هم مجازات قضایی بیان شده است (مثل زنا با مادر و زن پدر: کریتوت، 1:1)؛ و لذا بیان شد که مجازات قضایی در جایی اعمال می‏ شود که اخطار پیشین و نیز شهادت شهود وجود داشته باشد. در غیر این صورت مجازات الاهی اعمال می‏ شود. گاه درمورد جرایم زنای با محارمی که جنبه کیفری نداشتند، مجازات تازیانه برای هشدار و تذکر (تازیانه تنبیهی) اجرا می‏شد.