زنا به عنف در شریعت یهود

زنا یکی از سه جرم بزرگی است که یهودیان باید کشته شوند اما مرتکب آنها نشوند (سنهدرین، 74 الف) حقوق کیفری یهودی انواع مختلف زنا را برشمرده و مجازات هر یک را ذکر کرده است.

زنای به عنف

زنای به عنف به معنای نزدیکی با یک زن بر خلاف اراده وی است. تورات در یک مورد فرض را بر مکره بودن زن می‏گذارد:

اگر آن مرد دختری نامزد را در صحرا یابد و آن مرد به او زور آورده، با او بخوابد، پس آن مرد که با او خوابید تنها کشته شود؛ و اما با دختر هیچ مکن؛ زیرا بر دختر گناه مستلزم موت نیست، بلکه این مثل آن است که کسی بر همسایه خود برخاسته، او را بکشد؛ چون که او را در صحرا یافت و دختر نامزد فریاد برآورد و برایش رهاننده ‏ای نبود (تثنیه، 22:25ـ27)

در اینجا فرض بر این است که دخترْ مجبور به زنا شده است و لذا مجازات نمی‏شود، برخلاف آنجا که امکان یاری‏خواهی وجود داشته، اما دختر چنین نکرده است (همان: 23ـ24)؛ در این مورد هر دو مجازات می‏شوند.

سنت شفاهی مواردی را زنای به عنف تلقی کرده است: اگر در حالی که زنی در خواب است با او زنا شود، به لحاظ فقد اراده زن، زنا به عنف تلقی می‏شود. همچنین نزدیکی با دختر صغیر، هماره زنای به عنف دانسته می‏شود؛ زیرا چنین دختری دارای اراده نیست (یواموت، 33 ب، 61ب)

اگر زنی به زنا اکراه شود و او برخلاف میلش تن در دهد، اما نهایت کار با رضایت او همراه باشد، رضایت بعدی رافع وصف عنف نیست و زن به خاطر این رضایت مجازات نمی‏شود؛ چرا که در چنین اوضاع و احوالی، عواطف و طبیعت زن وی را ناگزیر به رضا و تسلیم می‏کند (کتوبوت، 51ب)

تجاوز به عنف به دختر باکره

اگر شخصی به دختر باکره (که نامزد مردی نیست) به عنف تجاوز کند، باید پنجاه مثقال نقره به پدر دختر بدهد (تثنیه، 22:28ـ29) طبق سنت شفاهی باید بر اساس اوضاع و احوال در هر مورد تاوان درد و رنج، تاوان خجلت‏زدگی و لکه‏دار کردن را بپردازد (کتوبوت، 24الف؛ 43 ب و...) علاوه بر پرداخت خسارت فوق، مرد باید آن دختر را به زنی بگیرد و در تمام عمر نمی‏تواند او را رها کند (تثنیه، 22:29) چنان که روشن شد، زنا با دختر باکره، حتی با اکراه وی، جرم به معنای خاص نیست وفقط پرداخت غرامت در پی دارد. گرچه مرد در این صورت باید با دختر ازدواج کند، اما اگر دختر چنین ازدواجی را نپذیرد، اجباری در کار نیست (کتوبوت، 39 ب)
اگر یک دختر با چند مرد مجبور به زنا شود، مختار است که با هر یک که خود خواست ازدواج کند (یروشلمی کتوبوت، 3:6؛ 27ب)
زن شوهرداری که مجبور به زنا شده است به شوهرش حرام نمی‏شود مگر اینکه شوهرش کاهن باشد (یواموت، 56 ب)