باب 19 سفر خروج (تورات)

1)     و در ماه سوم از بیرون آمدن بنی اسرائیل از زمین مصر در همانروز به صحرای سینا آمدند.

2)     و از رفیدیم کوچ کرده به صحرای سینا رسیدند و در بیابان اردو زدند و اسرائیل در آنجا در مقابل کوه فرود آمدند.

3)     و موسی نزد خدا بالا رفت و یَهُوَه از میان کوه او را ندا در داد و گفت: “به خاندان یعقوب چنین بگو و بنی اسرائیل را خبر بده:

4)     شما آنچه را که من به مصریان کردم دیده اید و چگونه شما را بر بالهای عقاب برداشته نزد خود آورده ام.

5)     و اکنون اگر آواز مرا فی الحقیقه بشنوید و عهد مرا نگاه دارید همانا خزانة خاص من از جمیع قومها خواهید بود. زیرا که تمامی جهان از آن من است.

6)     و شما برای من مملکت کهنه و امتِ مقدس خواهید بود. این است آن سخنانی که به بنی اسرائیل میباید گفت.”

7)     پس موسی آمده مشایخ قوم را خواند و همة این سخنان را که یَهُوَه او را فرموده بود بر ایشان اِلقا کرد.

8)     و تمامی قوم به یک زبان در جواب گفتند: “آنچه یَهُوَه امر فرموده است خواهیم کرد.” و موسی سخنان قوم را باز به یَهُوَه عرض کرد.

9)     و یَهُوَه به موسی گفت: “اینک من در ابرملظِلم نزد تو میآیم تا هنگامی که به تو سخن گویم قوم بشنوند و بر تو نیز همیشه ایمان داشته باشند.” پس موسی سخنان یَهُوَه را به قوم باز گفت.

10)  یَهُوَه به موسی گفت: “نزد قوم برو و ایشان را امروز و فردا تقدیس نما و ایشان رخت خود را بشویند.

11)  و در روز سوم مهیا باشید زیرا که در روز سوم یَهُوَه در نظر تمامی قوم بر کوه سینا نازل شود.

12)  و حدود برای قوم از هر طرف قرار ده و بگو: با حذر باشید از اینکه به فراز کوه برآیید یا دامنة آن را لمس نمایید زیرا هرکه کوه را لمس کند هر آینه کشته شود.

13)  دست بر آن گذارده نشود بلکه یا سنگسار شود یا به تیر کشته شود خواه بهایم باشد خواه انسان زنده نماند. اما چون کُرِنّا نواخته شود ایشان به کوه برآیند.”

14)  پس موسی از کوه نزد قوم فرود آمده قوم را تقدیس نمود و رخت خود را شستند.

15)  و به قوم گفت: “در روز سوم حاضر باشید و به زنان نزدیکی منمایید.”

16)  و واقع شد در روز سوم به وقت طلوع صبح که رعدها و برقها و ابر غلیظ بر کوه پدید آمد و آواز کُرِنّای بسیار سخت بطوری که تمامی قوم که در لشکرگاه بودند بلرزیدند.

17)  و موسی قوم را برای ملاقات خدا از لشکرگاه بیرون آورد و در پایان کوه ایستادند.

18)  و تمامی کوه سینا را دود فرو گرفت زیرا یَهُوَه در آتش بر آن نزول کرد و دودش مثل دود کوره ای بالا میشد و تمامی کوه سخت متزلزل گردید.

19)  و چون آواز کُرِنّا زیاده و زیاده سخت نواخته میشد موسی سخن گفت و خدا او را به زبان جواب داد.

20)  و یَهُوَه بر کوه سینا بر قلة کوه نازل شد و یَهُوَه موسی را به قلة کوه خواند و موسی بالا رفت.

21)  و یَهُوَه به موسی گفت: “پایین برو و قوم را قدغن نما مبادا نزد یَهُوَه برای نظر کردن از حد تجاوز نمایند که بسیاری از ایشان هلاک خواهند شد.

22)  و کهنه نیز که نزد یَهُوَه میآیند خویشتن را تقدیس نمایند مبادا یَهُوَه بر ایشان هجوم آورد.”

23)  موسی به یَهُوَه گفت: “قوم نمیتوانند به فراز کوه سینا آیند زیرا که تو ما را قدغن کرده گفته ای کوه را حدود قرار ده و آن را تقدیس نما.”

24)  یَهُوَه وی را گفت: “پایین برو و تو و هارون همراهت برآیید اما کَهنه و قوم از حد تجاوز ننمایند تا نزد یَهُوَه بالا بیایند مبادا بر ایشان هجوم آورد.”

25)  پس موسی نزد قوم فرود شده بدیشان سخن گفت.