باب 31 سفر خروج (تورات)

1)     و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

2)     “آگاه باش بصَلئیل بن اوری بن حور را از سبط یهودا به نام خوانده ام.

3)     و او را به روح خدا پر ساخته ام و به حکمت و فهم و معرفت و هر هنری

4)     برای اختراع مخترعات تا در طلا و نقره و برنج کار کند.

5)     و برای تراشیدن سنگ و ترصیع آن و درودگری چوب تا در هر صنعتی اشتغال نماید.

6)     و اینک من اٌهولیاب بن اخیسامُک را از سبط دان انباز او ساخته ام و در دل همة دانادلان حکمت بخشیده ام تا آنچه را به تو امر فرموده ام بسازند.

7)     خیمة اجتماع و تابوت شهادت و کرسی رحمت که بر آن است و تمامی اسباب خیمه

8)     و خوان و اسبابش و چراغدان طاهر و همة اسبابش و مذبح بخور

9)     و مذبح قربانی سوختنی و همة اسبابش و حوض و پایه اش

10)  و لباس خدمت و لباس مقدس برای هارون کاهن و لباس پسرانش بجهت کهانت

11)  و روغن مسح و بخور معطر بجهت قدس موافق آنچه به تو امر فرموده ام بسازند.”

12)  و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

13)  “و تو بنی اسرائیل را مخاطب ساخته بگو: البته سبَت های مرا نگاه دارید. زیرا که این در میان من و شما در نسلهای شما آیتی خواهد بود تا بدانید که من یَهُوَه هستم که شما را تقدیس میکنم.

14)  پس سبَت را نگاه دارید زیرا که برای شما مقدس است هر که آن را بی حرمت کند هر آینه کشته شود و هر که در آن کار کند آن شخص از میان قوم خود منقطع شود.

15)  شش روز کار کرده شود و در روز هفتم سبَت آرام و مقدس یَهُوَه است. هر که در روز سبَت کار کند هر آینه کشته شود.

16)  پس بنی اسرائیل سبَت را نگاه بدارند نسلاً بعد نسل سبََت را به عهد ابدی مرعی دارند.

17)  این در میان من و بنی اسرائیل آیتی ابدی است زیرا که در شش روز یَهُوَه آسمان و زمین را ساخت و در روز هفتمین آرام فرموده استراحت یافت.”

18)  و چون گفتگو را با موسی در کوه سینا به پایان برد دو لوح شهادت یعنی دو لوح سنگ مرقوم به انگشت خدا را به وی داد.