باب 4 سفر لاویان (تورات)

1)    و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

2)    “بنی اسرائیل را خطاب کرده بگو: اگر کسی سهواً گناه کنند در هر کدام از نواهی یَهُوَه که نباید کرد و به خلاف هر یک از آنها عمل کند.

3)    اگر کاهن که مسح شده است گناهی ورزد و قوم را مجرم سازد پس برای گناهی که کرده است گوساله ای بی عیب از رمه برای قربانی گناه نزد یَهُوَه بگذراند.

4)    و گوساله را به در خیمة اجتماع به حضور یَهُوَه بیاورد و دست خود را بر سر گوساله بنهد و گوساله را به حضور یَهُوَه ذبح نماید.

5)    و کاهن مسح شده از خون گوساله گرفته آنرا به خیمة اجتماع درآورد.

6)    و کاهن انگشت خود را در خون فرو برد و به حضور یَهُوَه پیش حجاب قدس قدری از خون را هفت مرتبه بپاشد.

7)   و کاهن قدری از خون را بر شاخه های مذبح بخور معطر که در خیمة اجتماع است به حضور یَهُوَه بپاشد و همة خون گوساله را بر بنیان مذبح قربانی سوختنی که به در خیمة اجتماع است بریزد.

8)    و تمامی پیه گوسالة قربانی گناه یعنی پیهی که احشا را میپوشاند و همة پیه را که بر احشاست از آن بردارد.

9)    و دو گُرده و پیهی که بر آنهاست که بر دو تهیگاه است و سفیدی را که برجگر است با گُرده ها جدا کند.

10)  چنانکه از گاو ذبیحة سلامتی برداشته میشود و کاهن آنها را بر مذبح قربانی سوختنی بسوزاند.

11)  و پوست گوساله و تمامی گوشتش با سرش و پاچه هایش و احشایش و سرگینش

12)  یعنی تمامی گوساله را بیرون لشکرگاه در مکان پاک جایی که خاکستر را میریزند ببرد و آنرا بر هیزم به آتش بسوزاند. در جایی که خاکستر را میریزند سوخته شود.

13)  “و هر گاه تمامی جماعت اسرائیل سهواً گناه کنند و آن امر از چشمان جماعت مخفی باشد و کاری را که نباید کرد از جمیع نواهی یَهُوَه کرده مجرم شده باشند

14)  چون گناهی که کردند معلوم شود آنگاه جماعت گوساله ای از رمه برای قربانی گناه بگذرانند و آنرا پیش خیمة اجتماع بیاورند.

15)  و مشایخ جماعت دستهای خود را بر سر گوساله به حضور یَهُوَه بنهند و گوساله به حضور یَهُوَه ذبح شود.

16)  و کاهن مسح شده قدری از خون گوساله را به خیمه اجتماع در آورد.

17)  و کاهن انگشت خود را در خون فرو برد و آنرا به حضور یَهُوَه پیش حجاب هفت مرتبه بپاشد.

18)  و قدری از خون را بر شاخهای مذبح که به حضور یَهُوَه در خیمة اجتماع است بگذارد و همة خون را بر بنیان مذبح قربانی سوختنی که نزد در خیمة اجتماع است بریزد.

19)  و همة پیة آنرا از آن برداشته بر مذبح بسوزاند.

20)  و با گوساله عمل نماید چنانکه با گوسالة قربانی گناه عمل کرد همچنان با این بکند و کاهن برای ایشان کفاره کند و آمرزیده خواهند شد.

21)  و گوساله را بیرون لشکرگاه برده آنرا بسوزاند چنانکه گوسالة‌ اول را سوزانید. این قربانی گناه جماعت است.

22)  “ و هر گاه رئیس گناه کند و کاری را که نباید کرد از جمیع نواهی یَهُوَه خدای خود سهواً بکند و مجرم شود

23)  چون گناهی که کرده است بر او معلوم شود آنگاه بز نر بی عیب برای قربانی خود بیاورد.

24)  و دست خود را بر سر بز بنهد و آنرا در جایی که قربانی سوختنی را ذبح کنند به حضور یَهُوَه ذبح نماید. این قربانی گناه است.

25)  و کاهن قدری از خون قربانی گناه را به انگشت خود گرفته بر شاخهای مذبح قربانی سوختنی بگذارد و خونش را بر بنیان مذبح سوختنی بریزد.

26)  و همة پیه آنرا مثل پیه ذبیحة سلامتی بر مذبح بسوزاند و کاهن برای او گناهش را کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.

27)  “و هر گاه کسی از اهل زمین سهواً گناه ورزد و کاری را که نباید کرد از همة نواهی یَهُوَه بکند و مجرم شود

28)  چون گناهی که کرده است بر او معلوم شود آنگاه برای قربانی خود بز مادة بی عیب بجهت گناهی که کرده است بیاورد.

29)  و دست خود را بر سر قربانی گناه بنهد و قربانی گناه را در جای قربانی سوختنی ذبح نماید.

30)  و کاهن قدری از خونش را به انگشت خود گرفته آنرا بر شاخهای مذبح قربانی سوختنی بگذارد و همة خونش را بر بنیان مذبح بریزد.

31)  و همة پیه آنرا جدا کند چنانکه پیه از ذبیحة سلامتی جدا میشود و کاهن آنرا بر مذبح بسوزاند برای عطر خوشبو بجهت یَهُوَه و کاهن برای او کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.

32)  و اگر برای قربانی خود بره ای بجهت قربانی گناه بیاورد آنرا مادة بی عیب بیاورد.

33)  و دست خود را بر سر قربانی گناه بنهد و آنرا برای قربانی گناه در جایی که قربانی سوختنی ذبح میشود ذبح نماید.

34)  و کاهن قدری از خون قربانی گناه را به انگشت خود گرفته بر شاخهای مذبح قربانی سوختنی بگذارد و همة خونش را بر بنیان مذبح بریزد.