باب 5 سفر اعداد (تورات)

1) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

2) “بنی‌اسرائیل را فرما که مبروص را و هر که جریان دارد و هر که از میتَه نجس شود از اردو اخراج کنند.

3) خواه مرد و خواه زن ایشان را اخراج نمایید بیرون از اردو ایشان را اخراج نمایید تا اردوی خود را جایی که من در میان ایشان ساکن هستم نجس نسازند.”

4) و بنی‌اسرائیل چنین کردند و آن کسان را بیرون از اردو اخراج کردند. چنانکه یَهُوَه به موسی گفته بود بنی‌اسرائیل به آنطور عمل نمودند.

5) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده‌گفت:

6) “بنی‌اسرائیل را بگو: هرگاه مردی یا زنی به هرکدام از جمیع گناهان انسان مرتکب شده به یَهُوَه خیانت ورزد و آن شخص مجرم شود

7) آنگاه گناهی را که کرده است اعتراف بنماید و اصل جرم خود را رد نماید و خمس آنرا بر آن مزید کرده به کسی که بر او جرم نموده است بدهد.

8) و اگر آن کس را ولی‌‌ّ‌ای نباشد که دیة جرم به او داده شود آنگاه دیة جرمی که برای یَهُوَه داده میشود از آن کاهن خواهد بود علاوه بر قوچ کفاره که به آن دربارة وی کفاره میشود.

9) و هر هدیة افراشتنی از همة موقوفات بنی‌اسرائیل که نزد کاهن میآورند از آن او باشد.

10) و موقوفات هرکس از آن او خواهد بود و هرچه که کسی به کاهن بدهد از آن او باشد.”

11) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

12)  “بنی‌اسرائیل را خطاب کرده به ایشان بگو: هرگاه زن کسی از او برگشته به وی خیانت ورزد

13)  و مردی دیگر با او همبستر شود و این از چشمان شوهرش پوشیده و مستور باشد آن زن نجس میباشد. و اگر بر او شاهدی نباشد و در عین فعل گرفتار نشود

14)  و روح غیرت بر او بیاید و به زن خود غیور شود و آن زن نجس شده باشد یا روح غیرت بر او بیاید و به زن خود غیور شود و آن زن نجس نشده باشد

15)  پس آن مرد زن خود را نزد کاهن بیاورد و بجهت او برای هدیه یک عشر ایفة آرد جوین بیاورد و روغن بر آن نریزد و کندر بر آن ننهد زیرا که هدیة غیرت است و هدیة یادگار که گناه را بیاد میآورد.

16)  “و کاهن او را نزدیک آوردة به حضور یَهُوَه برپا دارد.

17)  و کاهن آب مقدس در ظرف سفالین بگیرد و کاهن قدری از غباری که بر زمین مسکن باشد گرفته برآب بپاشد.

18)  و کاهن زن را به حضور یَهُوَه برپا داشته موی سر او را باز کند و هدیة یادگار را که هدیة غیرت باشد بر دست آن زن بگذارد و آب تلخ لعنت بر دست کاهن باشد.

19)  و کاهن به زن قسم داده‌ به وی بگوید‌: اگر کسی با تو همبستر نشده و اگر بسوی نجاست به کسی غیر از شوهر خود برنگشته‌ای پس از این آب تلخ لعنت مبرا شوی.

20)  و لیکن اگر به غیر از شوهر خود برگشته نجس شده‌ای و کس غیر از شوهرت با تو همبستر شده است

21)  آنگاه کاهن زن را قسم لعنت بدهد و کاهن به زن بگوید: یَهُوَه تو را در میان قومت مورد لعنت و قسم بسازد به اینکه یَهُوَه ران تو را ساقط و شکم تو را منتَفَخ گرداند.

22)  و این آب لعنت در احشای تو داخل شده شکم تو را منتفخ و ران تو را ساقط بسازد. و آن زن بگوید: آمین آمین.

23)  “و کاهن این لعنتها را در طوماری بنویسد و آنها را در آب تلخ محو کند.

24)  و آن آب لعنت تلخ را به زن بنوشاند و آن آب لعنت در او داخل شده تلخ خواهد شد.

25)  و کاهن هدیة غیرت را از دست زن گرفته آن هدیه را به حضور یَهُوَه بجنباند و آنرا نزد مذبح بیاورد.

26)  و کاهن مشتی از هدیه برای یادگاری آن گرفته آنرا بر مذبح بسوزاند و بعد از آن آن آب را به زن بنوشاند.

27)  و چون آب را به او نوشانید اگر نجس شده و به شوهر خود خیانت ورزیده باشد آن آب لعنت داخل او شده تلخ خواهد شد و شکم او منتَفَخ و ران او ساقط خواهد گردید و آن زن در میان قوم خود مورد لعنت خواهد بود.

28)  و اگر آن زن نجس نشده طاهر باشد آنگاه مبرا شده اولاد خواهد زایید.

29)  “این است قانون غیرت هنگامی که زن از شوهر خود برگشته نجس شده باشد.

30)  یا هنگامی که روح غیرت بر مرد بیاید و بر زنش غیور شود آنگاه زن را به حضور یَهُوَه برپا بدارد و کاهن تمامی این قانون را دربارة او اجرا دارد.

31)  پس آن مرد از گناه مبرا شود و زن گناه خود را متحمل خواهد بود.”