باب 14 سفر خروج (تورات)

1)     و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

2)     “به بنی اسرائیل بگو که برگردیده برابر فَم الحیروت در میان مجًدل و دریا اردو زنند. و در مقابل بعل صَفُون در برابر آن به کنار دریا اردو زنید.

3)     و فرعون دربارة بنی اسرائیل خواهد گفت: در زمین گرفتار شده اند و صحرا آنها را محصور کرده است.

4)   و دل فرعون را سخت گردانم تا ایشان را تعاقب کند و در فرعون و تمامی لشکرش جلال خود را جلوه دهم تا مصریان بدانند که من یَهُوَه هستم.” پس چنین کردند.

5)   و به پادشاه مصر گفته شد که قوم فرار کردند و دل فرعون و بندگانش بر قوم متغیر شد پس گفتند: “این چیست که کردیم که بنی اسرائیل را از بندگی خود رهایی دادیم؟”

6)     پس ارابة خود را بیاراست و قوم خود را با خود برداشت

7)     و ششصد ارابة برگزیده برداشت و همة ارابه های مصر را و سرداران را بر جمیع آنها.

8)     و یَهُوَه دل فرعون پادشاه مصر را سخت ساخت تا بنی اسرائیل را تعاقب کرد. و بنی اسرائیل به دست بلند بیرون رفتند.

9)   و مصریان با تمامی اسبان و ارابه های فرعون و سوارانش و لشکرش در عقب ایشان تاخته بدیشان در رسیدند وقتی که به کنار دریا نزد فم الحیروت برابر بعل صفون فرود آمده بودند.

10) و چون فرعون نزدیک شد بنی اسرائیل چشمان خود را بالا کرده دیدند که اینک مصریان از عقب ایشان میآیند. پس بنی اسرائیل سخت بترسیدند و نزد یَهُوَه فریاد برآوردند

11)  و به موسی گفتند: “آیا در مصر قبرها نبود که ما را برداشته ای تا در صحرا بمیریم؟ این چیست به ما کردی که ما را از مصر بیرون آوردی؟

12)  آیا این آن سخن نیست که به تو در مصر گفتیم که ما را بگذار تا مصریان را خدمت کنیم؟ زیرا که ما را خدمت مصریان بهتر است از مردن در صحرا! “

13)  موسی به قوم گفت: “مترسید! بایستید و نجات یَهُوَه را ببینید که امروز آنرا برای شما خواهد کرد زیرا مصریان را که امروز دیدید تا به ابد دیگر نخواهید دید.

14)  یَهُوَه برای شما جنگ خواهد کرد و شما خاموش باشید.”

15)  و یَهُوَه به موسی گفت: “چرا نزد من فریاد میکنی؟ بنی اسرائیل را بگو که کوچ کنند.

16)  و اما تو عصای خود را برافراز و دست خود را بر دریا دراز کرده آنرا منشَق کن تا بنی اسرائیل از میان دریا بر خشکی راه سپر شوند.

17)  و اما من اینک دل مصریان را سخت میسازم تا از عقب ایشان بیایند و از فرعون و تمامی لشکر او و ارابه ها و سوارانش جلال خواهم یافت.

18)  و مصریان خواهند دانست که من یَهُوَه هستم وقتی که از فرعون و ارابه هایش و سوارانش جلال یافته باشم.”

19)  و فرشتة خدا که پیش اردوی اسرائیل میرفت حرکت کرده از عقب ایشان خرامید و ستون ابر از پیش ایشان نقل کرده در عقب ایشان بایستاد.

20)  و میان اردوی مصریان و اردوی اسرائیل آمده از برای آنها ابر و تاریکی میبود و اینها را در شب روشنایی میداد که تمامی شب نزدیک یکدیگر نیامدند.

21)  پس موسی دست خود را بر دریا دراز کرد و یَهُوَه دریا را به باد شرقی شدید تمامی آن شب برگردانیده دریا را خشک ساخت و آب منشَق گردید.

22)  و بنی اسرائیلدر میان دریا بر خشکی میرفتند و آبها برای ایشان بر راست و چپ دیوار بود.

23)  و مصریان با تمامی اسبان و ارابه ها و سواران فرعون از عقب ایشان تاخته به میان دریا درآمدند.

24)  و در پاس سحری واقع شد که یَهُوَه بر اردوی مصریان از ستون آتش و ابر نظر انداخت و اردوی مصریان را آشفته کرد.

25) و چرخهای ارابه های ایشان را بیرون کرد تا آنها را به سنگینی برانند و مصریان گفتند: “از حضور بنی اسرائیل بگریزیم! زیرا یَهُوَه برای ایشان با مصریان جنگ میکند.”

26)  و یَهُوَه به موسی گفت: “دست خود را بر دریا دراز کن تا آبها بر مصریان برگردد و بر ارابه ها و سواران ایشان.”

27) پس موسی دست خود را بر دریا دراز کرد و به وقت طلوع صبح دریا به جریان خود برگشت و مصریان به مقابلش گریختند و یَهُوَه مصریان را در میان دریا به زیرا انداخت.

28)  و آبها برگشته عرابه ها و سواران و تمام لشکر فرعون را که از عقب ایشان به دریا در آمده بودند پوشانید که یکی از ایشان هم باقی نماند.

29)  اما بنی اسرائیل در میان دریا به خشکی رفتند و آبها برای ایشان دیواری بود به طرف راست و به طرف چپ.

30)  و در آنروز یَهُوَه اسرائیل را از دست مصریان خلاصی داد و اسرائیل مصریان را به کنار دریا مرده دیدند.

31)  و اسرائیل آن کار عظیمی را که یَهُوَه به مصریان کرده بود دیدند و قوم از یَهُوَه ترسیدند و به یَهُوَه و به بندة او موسی ایمان آوردند.