-
۹۶۴
تثنیه
باب بیست و چهارم
- چون کسی زنی گرفته به نکاح خود درآورد اگر در نظر او پسند نیاید از این که چیزی ناشایسته در او بیابد آنگاه طلاق‌نام های نوشته بدستش دهد و او را از خآن هاش رها کند.
- و از خانه او روانه شده برود و زن دیگری شود.
- و اگر شوهر دیگر نیز او را مکروه دارد و طلاق‌نام های نوشته به دستش بدهد و او را از خآن هاش رها کند یا اگر شوهری دیگر که او را به زنی گرفت بمیرد
- شوهر اول که او را رها کرده بود نمی تواند دوباره او را به نکاح خود در آورد. بعد از آن که ناپاک شده است زیرا که این به نظر یَهُوَه مکروه است. پس بر زمینی که یَهُوَه‌خدایت تو را به ملکیت می دهد گناه میاور.
- چون کسی زن تازه‌ای بگیرد در لشکر بیرون نرود و هیچ کار به او تکلیف نشود تا یکسال در خانة خود آزاد بماند و زنی را که گرفته است مسرور سازد.
- هیچکس آسیا یا سنگ بالایی آن را به گرو نگیرد زیرا که جان را به گرو گرفته است.
- اگر کسی یافت شود که یکی از برادران خود از بنی‌اسرائیل را دزدیده بر او ظلم کند یا بفروشد آن دزد کشته شود پس بدی را از میان خود دور کرده‌ای.
- دربارة بلای برص هوشیار باش که به هر آنچه لاویان کهنه شما را تعلیم دهند به دقت توجه نموده عمل نمایید و موافق آنچه به ایشان امر فرمودم هوشیار باشید که عمل نمایید.
- بیادآور که یَهُوَه خدایت در راه با مریم چه کرد وقتی که شما از مصر بیرون آمدید.
- چون به همسایة خود هر قِسم قرض دهی برای گرفتن گرو به خآن هاش داخل مشو.
- بلکه بیرون بایست تا شخصی که به او قرض میدهی گرو را نزد تو بیرون آورد.
- و اگر مرد فقیر باشد در گرو او مخواب.
- البته به وقت غروب آفتاب گرو را به او پس بده‌تا در رخت خود بخوابد و تو را برکت دهد و به حضور یَهُوَه خدایت عدالت شمرده خواهد شد.
- بر مزدوری که فقیر و مسکین باشد خواه از برادرانت و خواه از غریبانی که در زمینت در اندرون دروازه‌های تو باشند ظلم نکن.
- در همان روز مزدش را بده و آفتاب بر آن غروب نکند چون که او فقیر است و دل خود را به آن بسته است مبادا بر تو نزد یَهُوَه فریاد برآورد و برای تو گناه باشد.
- پدران به عوض پسران کشته نشوند و نه پسران به عوض پدران کشته شوند. هر کس برای گناه خود کشته شود.
- داوری غریب و یتیم را منحرف نساز و جامة بیوه را به گرو نگیر.
- و بیادآور که در مصر غلام بودی و یَهُوَه خدایت تو را از آنجا فدیه داد. بنابراین من تو را امر می فرمایم که این کار را معمول داری.
- چون محصول خود را در مزرعة خویش درو کنی و در مزرعه بافه‌ای فراموش کنی برای برداشتن آن برمگرد برای غریب و یتیم و بیوه‌زن باشد تا یَهُوَه خدایت تو را در همة کارهای دستت برکت دهد.
- چون زیتون خود را بتکانی بار دیگر شاخه‌ها را متکان برای غریب و یتیم و بیوه باشد.
- چون انگور تاکستان خود را بچینی بار دیگر آن را مچین برای غریب و یتیم و بیوه باشد.
- و بیادآور که در زمین مصر غلام بودی. بنابراین تو را امر می فرمایم که این کار را معمول داری.
براساس نسخه «کتاب مقدس یعنی عهد عتیق و عهد جدید»، لندن، 1904 میلادی
تنظیم و ویرایش: پژوهش های حقوق و ادیان (bjes.ir)
تنظیم و ویرایش: پژوهش های حقوق و ادیان (bjes.ir)
پیدایش |
خروج |
لاویان |
اعداد |
تثنیه |
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
- |
|||
- |
- |
|||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
- |
دانلود کتاب تلمود PDF + بدون سانسور
دانلود تورات فارسی PDF رایگان + بدون سانسور
