-
۱۴۵۷
1) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:
2) “بنیاسرائیل را خطاب کرده به ایشان بگو: چون به زمین سکونت خود که من آن را به شما میدهم داخل شوید
3) و میخواهید هدیة آتشین برای یَهُوَه بگذرانید چه قربانی سوختنی و چه ذبیحة وفای نذر یا برای نافله یا در عیدهای خود برای گذرانیدن هدیة خوشبو بجهت یَهُوَه خواه از رمه و خواه از گله
4) آنگاه کسی که هدیة خود را میگذراند برای هدیة آردی یک عشر ایفة آرد نرم مخلوط شده با یک ربع هین روغن بجهت یَهُوَه بگذراند.
5) و برای هدیة ریختنی یک ربع هین شراب با قربانی سوختنی یا برای ذبیحه بجهت هر بره حاضر کن.
6)“یا بجهت قوچ برای هدیة آردی دو عشر ایفة آرد نرم مخلوط شده با یک ثلث هینِ روغن حاضر کن.
7) و بجهت هدیة ریختنی یک ثلث هین شراب برای خوشبویی بجهت یَهُوَه حاضر کن.
8)“و چون گاوی برای قربانی سوختنی یا ذبیحهای برای ادای نذر یا برای ذبیحة سلامتی بجهت یَهُوَه حاضر میکنی
9) آنگاه بجهت هدیة آردی سه عشر آرد نرم مخلوط شده با نصف هین روغن با گاو بگذراند.
10) و برای هدیة ریختنی نصف هین شراب بگذران تا هدیة آتشین خوشبو برای یَهُوَه بشود.
11) “همچنین برای هر گاو و برای هر قوچ و برای هر برة نرینه و هر بزغاله کرده شود.
12) برحسب شمارهای که حاضر کنید بدین قسم برای هریک موافق شمارة آنها عمل نمایید.
13) “هر متوطن چون هدیة آتشین خوشبو برای یَهُوَه میگذراند این اوامر را به اینطور بجا بیاورد.
14) و اگر غریبی که در میان شما مأوا گزیند هر که در قرنهای شما در میان شما باشد میخواهد هدیة آتشین خوشبو برای یَهُوَه بگذراند به نوعی که شما عمل مینمایید او نیز عمل نماید.
15) برای شما که اهل جماعت هستید و برای غریبی که نزد شما مأوا گزیند یک فریضه باشد فریضة ابدی در نسلهای شما مثَل شما به حضور یَهُوَه مثَل غریب است.
16) یک قانون و یک حکم برای شما و برای غریبی که در میان شما مأوا گزیند خواهد بود.”
17) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:
18)“بنیاسرائیل را خطاب کرده به ایشان بگو: چون به زمینی که من شما را در آن در میآورم داخل شوید
19) و از محصول زمین بخورید آنگاه هدیة افراشتنی برای یَهُوَه بگذرانید.
20) از خمیر اول خود گِردهای بجهت هدیة افراشتنی بگذرانید مثل هدیة افراشتنی خرمن همچنان آنرا بگذرانید.
21) از خمیر اول خود هدیة افراشتنی در قرنهای خود برای یَهُوَه بگذرانید.
22)“و هرگاه سهواً خطا کرده جمیع این اوامر را که یَهُوَه به موسی گفته است بجا نیاورده باشید
23) یعنی هر چه یَهُوَه به واسطة موسی شما را امر فرمود از روزی که یَهُوَه امر فرمود و از آن به بعد در قرنهای شما.
24) پس اگر اینکار سهواً و بدون اطلاع جماعت کرده شد آنگاه تمامی جماعت یک گاو جوان برای قربانی سوختنی و خوشبویی بجهت یَهُوَه با هدیة آردی و هدیة ریختنی آن موافق رسم بگذرانند و یک بز نر بجهت قربانی گناه.
25) و کاهن برای تمامی جماعت بنیاسرائیل کفاره نماید و ایشان آمرزیده خواهند شد زیرا که آن کار سهواً شده است و ایشان قربانی خود را بجهت هدیة آتشین یَهُوَه و قربانی گناه خود را بجهت سهو خویش به حضور یَهُوَه گذرانیدهاند.
26) و تمامی جماعت بنیاسرائیل و غریبی که در میان ایشان ساکن باشد آمرزیده خواهند شد زیرا که به تمامی جماعت سهواً شده بود.
27)“و اگر یک نفر سهواً خطا کرده باشد آنگاه بز مادة یکساله برای قربانی گناه بگذراند.
28) و کاهن بجهت آن کسی که سهو کرده است چونکه خطای او از نادانستگی بود به حضور یَهُوَه کفاره کند تا بجهت وی کفاره بشود و آمرزیده خواهد شد.
29) بجهت کسی که سهواً خطا کند خواه متوطنی از بنیاسرائیل و خواه غریبی که در میان ایشان ساکن باشد یک قانون خواهد بود.
30)“و اما کسی که به دست بلند عمل نماید چه متوطن و چه غریب او به یَهُوَه کفر کرده باشد. پس آن شخص از میان قوم خود منقطع خواهد شد.
31) چونکه کلام یَهُوَه را حقیر شمرده حکم او را شکسته است آن کس البته منقطع شود و گناهش بر وی خواهد بود.”
32) و چون بنیاسرائیل در صحرا بودند کسی را یافتند که در روز سبَت هیزم جمع میکرد.
33) و کسانی که او را یافتند که هیزم جمع میکرد او را نزد موسی و هارون و تمامی جماعت آوردند.
34) و او را در حبس نگاه داشتند زیرا که اعلام نشده بود که با وی چه باید کرد.
35) و یَهُوَه به موسی گفت: “این شخص البته کشته شود تمامی جماعت او را بیرون از لشکرگاه با سنگها سنگسار کنند.”
36) پس تمامی جماعت او را بیرون از لشکرگاه آورده او را سنگسار کردند و بمرد چنانکه یَهُوَه به موسی امر کرده بود.
37) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:
38) “بنیاسرائیل را خطاب کرده به ایشان بگو که برای خود برگوشههای رخت خویش در قرنهای خود صیصیت بسازند و رشتة لاجوردی بر هر گوشة صیصیت بگذراند.
39) و بجهت شما صیصیت خواهد بود تا بر آن بنگرید و تمام اوامر یَهُوَه را بیاد آورده بجا آورید و در پی دلها و چشمان خود که شما در پی آنها زنا میکنید منحرف نشوید.
40) تا تمامی اوامر مرا بیاد آورده بجا آورید و بجهت خدای خود مقدس باشید.
41) من یَهُوَه خدای شما هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من یَهُوَه خدای شما هستم.”
تنظیم و ویرایش: پژوهش های حقوق و ادیان (bjes.ir)
پیدایش |
خروج |
لاویان |
اعداد |
تثنیه |
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
- |
|||
- |
- |
|||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
- |