باب 22 سفر لاویان (تورات)

1) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

2) “هارون و پسرانش را بگو که از موقوفات بنی‌اسرائیل که برای من وقف میکنند احتراز نمایند و نام قدوس مرا بی‌حرمت نسازند. من یَهُوَه هستم.

3) به ایشان بگو: هر کس از همة ذریت شما در نسلهای شما که به موقوفاتی که بنی‌اسرائیل برای یَهُوَه وقف نمایند نزدیک بیاید و نجاست او بر وی باشد آن کس از حضور من منقطع خواهد شد. من یَهُوَه هستم.

4) هر کس از ذریت هارون که مبروص یا صاحب جریان باشد تا طاهر نشود از چیزهای مقدس نخورد و کسی که هر چیزی را که از میت نجس شود لمس نماید و کسی که منی از وی در آید

5) و کسی که هر حشرات را که از آن نجس میشوند لمس نماید یا آدمی را که از او نجس میشوند لمس نماید یا آدمی را که از او نجس میشوند از هر نجاستی که دارد.

6)  پس کسی که یکی از اینها را لمس نماید تا شام نجس باشد و تا بدن خود را به آب غسل ندهد از چیزهای مقدس نخورد.

7)  و چون آفتاب غروب کند آنگاه طاهر خواهد بود و بعد از آن از چیزهای مقدس بخورد چونکه خوراک وی است.

8)  مِیته یا دریده شده را نخورد تا از آن نجس شود. من یَهُوَه هستم.

9)  پس وصیت مرا نگاه دارند مبادا به سبب آن متحمل گناه شوند. و اگر آنرا بی‌حرمت نمایند بمیرند. من یَهُوَه هستم که ایشان را تقدیس مینمایم.

10)  هیچ غریبی چیز مقدس نخورد و مهمان کاهن و مزدور او چیز مقدس نخورد.

11)  اما کاهن کسی را بخرد زر خرید او میباشد. او آنرا بخورد و خانه‌زاد او نیز. هر دو خوراک او را بخورند.

12)  و دختر کاهن اگر منکوحة مرد غریب باشد از هدایای مقدس نخورد.

13)  و دختر کاهن که بیوه یا مطلقه بشود و اولاد نداشته به خانه پدر خود مثل طفوالیتش برگردد خوراک پدر خود را بخورد لیکن هیچ غریب از آن نخورد.

14)  و اگر کسی سهواً چیز مقدس را بخورد پنج یک بر آن اضافه کرده آن چیز مقدس را به کاهن بدهد.

15)  و چیزهای مقدس بنی‌اسرائیل را که برای یَهُوَه میگذرانند بی‌حرمت نسازند.

16)  و به خوردن چیزهای مقدس ایشان ایشان را متحمل جرم گناه نسازند زیرا من یَهُوَه هستم که ایشان را تقدیس مینمایم.”

17)  ویَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

18)  “هارون و پسرانش و جمیع بنی‌اسرائیل را خطاب کرده به ایشان بگو: هر کس از خاندان اسرائیل و از غریبانی که در اسرائیل باشند که قربانی خود را بگذراند خواه یکی از نذرهای ایشان‌خواه یکی از نوافل ایشان که آنرا برای قربانی سوختنی نزد یَهُوَه میگذرانند

19)  تا شما مقبول شوید. آنرا نر بی‌عیب از گاو یا از گوسفند یا از بز بگذرانید.

20)  هر چه را که عیب دارد مگذرانید برای شما مقبول نخواهد شد.

21)  و اگر کسی ذبیحة سلامتی برای یَهُوَه بگذراند خواه برای وفای نذر خواه برای نافله چه از رمه چه از گله آن بی‌عیب باشد تا مقبول بشود البته هیچ عیب در آن نباشد.

22)  کور یا شکسته یا مجروح یا آبله‌دار یا صاحب جرب یا گری اینها را برای یَهُوَه مگذرانید و از اینها هدیة آتشین برای یَهُوَه بر مذبح مگذارید.

23)  اما گاو و گوسفند که زاید یا ناقص اعضا باشد آنرا برای نوافل بگذران لیکن برای نذر قبول نخواهد شد.

24)  و آنچه را که بیضة آن کوفته یا فشرده یا شکسته یا بریده باشد برای یَهُوَه نزدیک میاورید و در زمین خود قربانی مگذرانید.

25)  و از دست غریب نیز طعام خدای خود را از هیچ یک از اینها مگذرانید زیرا فساد آنها در آنهاست. چونکه عیب دارند برای شما مقبول نخواهند شد.”

26)  و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

27)  “چون گاو یا گوسفند یا بز زاییده شود هفت روز نزد مادر خود بماند و در روز هشتم و بعد برای قربانی هدیة آتشین نزد یَهُوَه مقبول خواهد شد.

28)  اما گاو یا گوسفند آن را با بچه‌اش در یک روز ذبح منمایید.

29)  و چون ذبیحه تشکر برای یَهُوَه ذبح نمایید آنرا ذبح کنید تا مقبول شوید.

30)  در همان روز خورده شود و چیزی از آن را تا صبح نگاه ندارید. من یَهُوَه هستم.

31)  پس اوامر مرا نگاه داشته آنها را بجا آورید. من یَهُوَه هستم.

32)  و نام قدوس مرا بی‌حرمت مسازید و در میان بنی‌اسرائیل تقدیس خواهم شد. من یَهُوَه هستم که شما را تقدیس مینمایم.

33)  و شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من یَهُوَه هستم.”