-
۱۶۰۶
1) و یَهُوَه موسی و هارون را خطاب کرده گفت:
2) “این است فریضة شریعتی که یَهُوَه آنرا امر فرموده گفت: به بنیاسرائیل بگو که گاو سرخ پاک که در آن عیب نباشد و یوغ بر گردنش نیامده باشد نزد تو بیاورند.
3) و آنرا به العازار کاهن بدهید و آنرا بیرون از لشکرگاه برده پیش روی وی کشته شود.
4) و العازار کاهن به انگشت خود از خون آن بگیرد و به سوی پیشگاه خیمة اجتماع آن خون را هفت مرتبه بپاشد.
5) و گاو در نظر او سوخته شود و پوست و گوشت و خون با سرگین آن سوخته شود.
6) و کاهن چوب سرو با زوفا و قرمز گرفته آنها را در میان آتش گاو بیندازد.
7) پس کاهن رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد و بعد از آن در لشکرگاه داخل شود و کاهن تا شام نجس باشد.
8) و کسی که آنرا سوزانید رخت خود را به آب بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد و تا شام نجس باشد.
9) “و شخص طاهر خاکستر گاو را جمع کرده بیرون از لشکرگاه در جای پاک بگذارد. و آن بجهت جماعت بنیاسرائیل برای آب تنزیه نگاه داشته شود. آن قربانی گناه است.
10) و کسی که خاکستر گاو را جمع کند رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد. این برای بنیاسرائیل و غریبی که در میان ایشان ساکن باشد فریضهای ابدی خواهد بود.
11) “هر که میتة هر آدمی را لمس نماید هفت روز نجس باشد.
12) و آن شخص در روز سوم خویشتن را به آن پاک کند و در روز هفتم طاهر باشد و اگر خویشتن را در روز سوم پاک نکرده باشد در روز هفتم طاهر نخواهد بود.
13) و هر که میتة هر آدمی را که مرده باشد لمس نموده و خود را به آن پاک نکرده باشد او مسکن یَهُوَه را ملوث کرده است. و آن شخص از اسرائیل منقطع شود چونکه آب تنزیه بر او پاشیده نشده است نجس خواهد بود و نجاستش بر وی باقی است.
14) “این است قانون برای کسی که در خیمهای بمیرد هر که داخل آن خیمه شود و هرکه در آن خیمه باشد هفت روز نجس خواهد بود.
15) و هر ظرف گشاده که سرپوش بر آن بسته نباشد نجس خواهد بود.
16) و هر که در بیابان کشتة شمشیر یا میته یا استخوان آدمی یا قبری را لمس نماید هفت روز نجس باشد.
17) و برای شخص نجس از خاکستر آتش آن قربانی گناه بگیرند و آب روان بر آن در ظرفی بریزند.
18) و شخص طاهر زوفا گرفته در آن آب فرو برد و بر خیمه بر همة اسباب و کسانی که در آن بودند و برشخصی که استخوان یا مقتول یا میته یا قبر را لمس کرده باشد بپاشد.
19) و آن شخصِ طاهر آب را بر آن شخص نجس در روز سوم و در روز هفتم بپاشد و در روز هفتم خویشتن را تطهیر کرده رخت خود را بشوید و به آب غسل کند و در شام طاهر خواهد بود.
20) و اما کسی که نجس شده خویشتن را تطهیر نکند. آن شخص از میان جماعت منقطع شود چونکه مقدَس یَهُوَه را ملوث نموده و آب تنزیه بر او پاشیده نشده است. او نجس است.
21)“و برای ایشان فریضة ابدی خواهد بود. و کسی که آب تنزیه را بپاشد رخت خود را بشوید و کسی که آب تنزیه را لمس کند تا شام نجس باشد.
22) و هر چیزی را که شخص نجس لمس نماید نجس خواهد بود و هر کسی که آنرا لمس نماید تا شام نجس خواهد بود.”
تنظیم و ویرایش: پژوهش های حقوق و ادیان (bjes.ir)
پیدایش |
خروج |
لاویان |
اعداد |
تثنیه |
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
- |
|||
- |
- |
|||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
- |