باب 19 سفر لاویان (تورات)

1)    و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

2)   “تمامی جماعت بنی‌اسرائیل را خطاب کرده به ایشان بگو: مقدس باشید زیرا که من یَهُوَه خدای شما قدوس هستم.

3)    هر یکی از شما مادر و پدر خود را احترام نماید و سبَت‌های مرا نگاه دارید من یَهُوَه خدای شما هستم.

4)    به سوی بتها میل مکنید و خدایان ریخته شده برای خود مسازید. من یَهُوَه خدای شما هستم.

5)    و چون ذبیحه سلامتی نزد یَهُوَه بگذرانید آنرا بگذرانید تا مقبول شوید

6)    در روزی که آنرا ذبح نمایید. و در فردای آنروز خورده شود و اگر چیزی از آن تا روز سوم بماند به آتش سوخته شود.

7)    و اگر در روز سوم خورده شود مکروه میباشد مقبول نخواهد شد.

8)    و هر که آنرا بخورد متحمل گناه خود خواهد بود زیرا چیز مقدس یَهُوَه را بی‌حرمت کرده است آن کس از قوم خود منقطع خواهد شد.

9)   “و چون حاصل زمین خود را درو کنید گوشه‌های مزرعه خود را تمام نکنید و محصول خود را خوشه چینی مکنید.

10)  و تاکستان خود را دانه‌چینی منما و خوشه‌های ریخته شدة تاکستان خود را بر مچین آنها را برای فقیر و غریب بگذار من یَهُوَه خدای شما هستم.

11)  دزدی مکنید و مکر منمایید و با یکدیگر دروغ مگویید.

12)  و به نام من قسم دروغ مخورید که نام خدای خود را بی‌حرمت نموده باشی من یَهُوَه هستم.

13)  مال همسایه خود را غصب منما و ستم مکن و مزد مزدور نزد تو تا صبح نماند.

14)  کر را لعنت مکن و پیش روی کور سنگ لغزش مگذار و از خدای خود بترس من یَهُوَه هستم.

15)  در داوری بی‌انصافی مکن و فقیر را طرفداری منما و بزرگ را محترم مدار و دربارة همسایة خود به انصاف داوری بکن

16)  “در میان قوم خود برای سخن چینی گردش مکن و برخون همسایه خود مایست. من یَهُوَه هستم.

17)  “برادر خود را در دل خود بغض منما البته همسایة خود را تنبیه کن و به سبب او متحمل گناه مباش.

18)  از ابنای قوم خود انتقام مگیر و کینه مورز و همسایة خود را مثل خویشتن محبت نما. من یَهُوَه هستم.

19)  “فرایض مرا نگاه دارید. بهیمة خود را با غیر جنس آن به جماع وامدار و مزرعه خود را به دو قسم تخم مکار و رخت از دو قسم بافته شده در بر خود مکن.

20)  “و مردی که با زنی همبستر شود و آن زن کنیز و نامزد کسی باشد اما فدیه نداده شده و نه آزادی به او بخشیده ایشان را سیاست باید کرد لیکن کشته نشوند زیرا که او آزاد نبود.

21)  و مرد برای قربانی جرم خود قوچ قربانی جرم را نزد یَهُوَه به در خیمه اجتماع بیاورد.

22)  و کاهن برای وی به قوچ قربانی جرم نزد یَهُوَه گناهش را که کرده است کفاره خواهد کرد و او از گناهی که کرده است آمرزیده خواهد شد.

23)  “و چون به آن زمین داخل شدید و هر قسم درخت را برای خوراک نشاندید پس میوة آنرا مثل نامختونی آن بشمارید سه سال برای شما نامختون باشد خورده نشود.

24)  و در سال چهارم همة میوة آن برای تمجید یَهُوَه مقدس خواهد بود.

25)  و در سال پنجم میوة آنرا بخورید تا محصول خود را برای شما زیاده کند. من یَهُوَه خدای شما هستم.

26)  هیچ چیز را با خون مخورید و تفأل مزنید و شگون مکنید.

27)  گوشه‌های سر خود را متراشید و گوشه‌های ریش خود را مچینید.

28)  بدن خود را بجهت مرده مجروح مسازید و هیچ نشان بر خود داغ مکنید. من یَهُوَه هستم.

29)  “دختر خود را بی‌عصمت مساز و او را به فاحشگی وامدار مبادا زمین مرتکب زنا شود و زمین پر از فجور گردد.

30)  “سبَت‌های مرا نگاه دارید و مکان مقدس مرا محترم دارید. من یَهُوَه هستم.

31)  “به اصحاب اجنه توجه مکنید و از جادوگران پرسش منمایید تا خود را به ایشان نجس سازید. من یَهُوَه خدای شما هستم.

32)  “در پیش ریش سفید برخیز و روی مرد پیر را محترم دار و از خدای خود بترس. من یَهُوَه هستم.

33)  “و چون غریبی با تو در زمین شما مأوا گزیند او را میازارید.

34)  غریبی که در میان شما مأوا گزیند مثل متوطن از شما باشد. و او را مثل خود محبت نما زیرا که شما در زمین مصر غریب بودید. من یَهُوَه خدای شما هستم.

35)  “در عدل هیچ بی‌انصافی مکنید یعنی در پیمایش یا در وزن یا در پیمانه.

36)  ترازوی راست و سنگهای راست و ایفة راست و هین راست بدارید. من یَهُوَه خدای شما هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم.

37)  پس جمیع فرایض مرا و احکام مرا نگاه دارید و آنها را بجا آورید. من یَهُوَه هستم.”