باب 16 سفر پیدایش (تورات)

1)    و سارای زوجة ابرام برای وی فرزندی نیاورد. و او را کنیزی مصری هاجر نام بود.

2)    پس سارای به ابرام گفت: “اینک یَهُوَه مرا از زاییدن باز داشت. پس به کنیز من درآی شاید از او بنا شوم.” و ابرام سخن سارای را قبول نمود.

3)    و چون ده سال از اقامت ابرام در زمین کنعان سپری شد سارای زوجة ابرام کنیز خود هاجر مصری را برداشته او را به شوهر خود ابرام به زنی داد.

4)    پس به هاجر درآمد و او حامله شد. و چون دید که حامله است خاتونش بنظر وی حقیر شد.

5)    و سارای به ابرام گفت: “ظلم من بر تو باد! من کنیز خود را به آغوش تو دادم و چون آثار حمل در خود دید در نظر او حقیر شدم. یَهُوَه در میان من و تو داوری کند.”

6)    ابرام به سارای گفت: “اینک کنیز تو به دست توست آنچه پسند نظر تو باشد با وی بکن.” پس چون سارای با وی بنای سختی نهاد او از نزد وی بگریخت.

7)    و فرشتة یَهُوَه او را نزد چشمة آب در بیابان یعنی چشمه ای که به راه شور است یافت.

8)    و گفت: “ای هاجر کنیز سارای از کجا آمدی و کجا میروی؟” گفت: “من از حضور خاتون خود سارای گریخته ام.”

9)    فرشتة یَهُوَه به وی گفت: “نزد خاتون خود برگرد و زیر دست او مطیع شو.”

10)  و فرشتة یَهُوَه به وی گفت: “ذریت تو را بسیار افزون گردانم به حدی که از کثرت به شماره نیایند.”

11)  و فرشتة یَهُوَه وی را گفت: “اینک حامله هستی و پسری خواهی زایید و او را اسماعیل نام خواهی نهاد زیرا یَهُوَه تظلم تو را شنیده است.

12)  و او مردی وحشی خواهد بود دست وی به ضد هرکس و دست هرکس به ضد او و پیش روی همة برادران خود ساکن خواهد بود.”

13)  و او نام یَهُوَه را که با وی تکلم کرد “اَنتَ ایل رُئی” خواند زیرا گفت: “آیا اینجا نیز به عقب او که مرا می بیند نگریستم.”

14)  از این سبب آن چاه را “بِئَرلَحی رُئی”‌ نامیدند اینک در میان قادِش و بارَد است.

15)  و هاجر از ابرام پسری زایید و ابرام پسر خود را که هاجر زایید اسماعیل نام نهاد.

16)  و ابرام هشتادو شش ساله بود چون هاجر اسماعیل را برای ابرام بزاد.