باب 18 سفر اعداد (تورات)

1) و یَهُوَه به هارون گفت: “تو و پسرانت و خاندان آبایت با تو گناه مقد‌َس را متحمل شوید و تو و پسرانت با تو گناه کهانت خود را متحمل شوید.

2) و هم برادران خود یعنی سبط لاوی را که سبط آبای تو باشند با خود نزدیک بیاور تا با تو متفق شده تو را خدمت نمایند و اما تو با پسرانت پیش خیمة شهادت باشید.

3) و ایشان ودیعت تو را و ودیعت تمامی مسکن را نگاه دارند لیکن به اسباب قدس و به مذبح نزدیک نیایند مبادا بمیرند ایشان و شما نیز.

4) و ایشان با تو متفق شده ودیعت خیمة اجتماع را با تمامی خدمت خیمه بجا آورند و غریبی به شما نزدیک نیاید.

5) و ودیعت قدس و ودیعت مذبح را نگاه دارید تا غضب بر بنی‌اسرائیل دیگر مستولی نشود.

6) و اما من اینک برادران شما لاویان را از میان بنی‌اسرائیل گرفتم و برای شما پیشکش میباشند که به یَهُوَه داده شده‌اند تا خدمت خیمة اجتماع را بجا آورند.

7) و اما تو با پسرانت کهانت خود را بجهت هر کار مذبح و برای آنچه اندرون حجاب است نگاه دارید و خدمت بکنید. کهانت را به شما دادم تا خدمت از راه بخشش باشد و غریبی که نزدیک آید کشته شود.”

8) و یَهُوَه به هارون گفت: “اینک من ودیعت هدایای افراشتنی خود را با همة چیزهای مقدس بنی‌اسرائیل به تو بخشیدم. آنها را به تو و پسرانت به سبب مسح شدن به فریضة ابدی دادم.

9) از قدس‌اقداس که از آتش نگاه داشته شود این از آن تو خواهد بود هر هدیة ایشان یعنی هر هدیة آردی و هر قربانی گناه و هر قربانی جرم ایشان که نزد من بگذارنند اینها برای تو و پسرانت قدس‌اقداس باشد.

10) مثل قدس‌اقداس آنها را بخور. هر ذکور از آن بخورد برای تو مقدس باشد.

11) و این هم از آن تو باشد هدیة افراشتنی از عطایای ایشان با هر هدیة جنبانیدنی بنی‌اسرائیل را به تو و به پسرانت و دخترانت به فریضة ابدی دادم هرکه در خانة تو طاهر باشد از آن بخورد.

12) تمامی بهترین روغن و تمامی بهترین حاصل مو و غله یعنی نوبرهای آنها را که به یَهُوَه میدهند به تو بخشیدم.

13) نوبرهای هر چه در زمین ایشان است که نزد یَهُوَه میآورند از آن تو باشد هر که در خانة تو طاهر باشد از آن بخورد.

14) و هر چه در اسرائیل وقف بشود از آن تو باشد.

15) و هر چه رحم را گشاید از هر ذی جسدی که برای یَهُوَه می‌گذرانند چه از انسان و چه از بهایم از آن تو باشد اما نخستزادة انسان را البته فدیه دهی و نخستزادة بهایم ناپاک را فدیه‌ای بده.

16)“و اما دربارة فدیة آنها آنها را از یکماهه به حساب خود به پنج مثقال نقره موافق مثقال قدس که بیست جیره باشد فدیه بده.

17) ولی نخستزادة گاو یا نخستزادة گوسفند یا نخستزادة بز را فدیه ندهی آنها مقدسند خون آنها را بر مذبح بپاش و پیه آنها را بجهت هدیة آتشین و عطر خوشبو برای یَهُوَه بسوزان.

18) و گوشت آنها مثل سینة جنبانیدنی از آن تو باشد و ران راست از آن تو باشد.

19) جمیع هدایای افراشتنی را از چیزهای مقدس که بنی‌اسرائیل برای یَهُوَه میگذرانند به تو و پسرانت و دخترانت با تو به فریضة ابدی دادم. این به حضور یَهُوَه برای تو و ذریت تو با تو عهد نمک تا به ابد خواهد بود.”

20) و یَهُوَه به هارون گفت: “تو در زمین ایشان هیچ ملک نخواهی یافت و در میان ایشان برای تو نصیبی نخواهد بود نصیب تو و ملک تو در میان بنی‌اسرائیل من هستم.

21)“ و به بنی‌لاوی اینک تمامی عشر اسرائیل را برای ملکیت دادم به عوض خدمتی که میکنند یعنی خدمت خیمة اجتماع.

22) و بعد از این بنی‌اسرائیل به خیمة اجتماع نزدیک نیایند مبادا گناه را متحمل شده بمیرند.

23) اما لاویان خدمت خیمة اجتماع را بکنند و متحمل گناه ایشان بشوند این در قرنهای شما فریضه‌ای ابدی خواهد بود و ایشان در میان بنی‌اسرائیل ملک نخواهند یافت.

24) زیرا که عشر بنی‌اسرائیل را که آنرا نزد یَهُوَه برای هدیة افراشتنی بگذرانند به لاویان بجهت ملک بخشیدم. بنابراین به ایشان گفتم که در میان بنی‌اسرائیل ملک نخواهند یافت.”

25) و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

26)“که لاویان را نیز خطاب کرده به ایشان بگو: چون عشری را که از بنی‌اسرائیل به شما برای ملکیت دادم از ایشان بگیرید آنگاه هدیة افراشتنی یَهُوَه را از آن یعنی عشری از عشر بگذرانید.

27) و هدیة افراشتنی شما برای شما مثل غلة خرمن و پری چرخشت حساب میشود.

28) بدینطور شما نیز از همة عشرهایی که از بنی‌اسرائیل میگیرید هدیة افراشتنی برای یَهُوَه بگذرانید و از آنها هدیة افراشتنی برای یَهُوَه بگذرانید و از آنها هدیة افراشتنی یَهُوَه را به هارون کاهن بدهید.

29) از جمیع هدایای خود هر هدیة یَهُوَه را از تمامی پیه آنها و از قسمت مقدس آنها بگذرانید.

30) و ایشان را بگو هنگامی که پیه آنها را از آنها گذرانیده باشید آنگاه برای لاویان مثل محصول خرمن و حاصل چرخشت حساب خواهد شد.

31) و شما و خاندان شما آنرا در هرجا بخورید زیرا که این مزد شما است به عوض خدمتی که در خیمة اجتماع میکنید.