-
۱۱۲۴
تثنیه
باب چهارم
- پس الآن ای اسرائیل فرایض و احکامی را که من به شما تعلیم می دهم تا آنها را بجا آورید بشنوید تا زنده بمانید و داخل شده زمینی را که یَهُوَه خدای پدران شما به شما می دهد به تصرّف آورید.
- بر کلامی که من به شما امر می فرمایم چیزی میفزایید و چیزی از آن کم منمایید تا اوامر یَهُوَه خدای خود را که به شما امر می فرمایم نگاه دارید.
- چشمان شما آنچه را یَهُوَه در بعل فغور کرد دید زیرا هر که پیروی بعل فغور کرد یَهُوَه خدای تو او را از میان تو هلاک ساخت.
- اما جمیع شما که به یَهُوَه خدای خود ملصق شدید امروز زنده ماندید.
- اینک چنانکه یَهُوَه خدایم مرا امر فرموده است فرایض و احکام به شما تعلیم نمودم تا در زمینی که شما داخل آن شده به تصرف میآورید چنان عمل نمایید.
- پس آنها را نگاه داشته بجا آورید زیرا که این حکمت و فطانت شماست در نظر قومهایی که چون این فرایض را بشنوند خواهند گفت: «هر آینه این طایفهای بزرگ قوم حکیم و فطانت پیشهاند.»
- زیرا کدام قوم بزرگ است که خدا نزدیک ایشان باشد چنانکه یَهُوَه خدای ما است در هر وقت که نزد او دعا می کنیم؟
- و کدام طایفة بزرگ است که فرایض و احکام عادلهای مثل تمام این شریعتی که من امروز پیش مشا می گذارم دارند؟
- لیکن احتراز نما و خویشتن را بسیار متوجه باش مبادا این چیزهایی را که چشمانت دیده است فراموش کنی و مبادا اینها در تمامی ایام عمرت از دل تو محو شود بلکه آنها را به پسرانت و پسران پسرانت تعلیم ده.
- در روزی که در حضور یَهُوَه خدای خود در حوریب ایستاده بودی و یَهُوَه به من گفت: «قوم را نزد من جمع کن تا کلمات خود را به ایشان بشنوانم تا بیاموزند که در تمامی روزهایی که بر روی زمین زنده باشند از من بترسند و پسران خود را تعلیم دهند.»
- و شما نزدیک آمده زیر کوه ایستادید و کوه تا به وسط آسمان به آتش و تاریکی و ابرها و ظلمت غلیظ می سوخت.
- و یَهُوَه با شما از میان آتش متکلّم شد و شما آواز کلمات را شنیدید لیکن صورتی ندیدید بلکه فقط آواز را شنیدید.
- و عهد خود را که شما را به نگاه داشتن آن مأمور فرمود برای شما بیان کرد یعنی ده کلمه را و آنها را بر دو لوح سنگ نوشت.
- و یَهُوَه مرا در آنوقت امر فرمود که فرایض و احکام را به شما تعلیم دهم تا آنها را در زمینی که برای تصرفش به آن عبور می کنید بجا آورید.
- پس خویشتن را بسیار متوجه باشید زیرا در روزی که یَهُوَه با شما در حوریب از میان آتش تکلّم می نمود هیچ صورتی ندیدید.
- مبادا فاسد شوید و برای خود صورت تراشیده یا تمثال هر شکلی از شبیه ذکور یا اُنات بسازید
- یا شبیه هر بهیمهای که بر روی زمین است یا شبیه هر مرغ بالدار که در آسمان میپرد
- یا شبیه هر خزندهای بر زمین یا شبیه هر ماهیای که در آبهای زیر زمین است.
- و مبادا چشمان خود را بسوی آسمان بلند کنی و آفتاب و ماه و ستارگان و جمیع جنود آسمان را دیده فریفته شوی و سجده کرده آنها را که یَهُوَه خدایت برای تمامی قومهایی که زیر تمام آسمانند تقسیم کرده است عبادت نمایی.
- لیکن یَهُوَه شما را گرفته از کورة آهن از مصر بیرون آورد تا برای او قوم میراث باشید چنانکه امروز هستید.
- و یَهُوَه بخاطر شما بر من غضبناک شده قسم خورد که از اُردُن عبور نکنم و به آن زمین نیکو که یَهُوَه خدایت به تو برای ملکیت می دهد داخل نشوم.
- بلکه من در این زمین خواهم مرد و از اُردُن عبور نخواهم کرد لیکن شما عبور خواهید کرد و آن زمین نیکو را به تصرّف خواهید آورد.
- پس احتیاط نمایید مبادا عهد یَهُوَه خدای خود را که با شما بسته است فراموش نمایید و صورت تراشیده یا شبیه هر چیزی که یَهُوَه خدایت به تو نهی کرده است برای خود بسازی.
- زیرا که یَهُوَه خدایت آتش سوزنده و خدای غیور است.
- چون پسران و پسرانِ پسران را تولید نموده و در زمین مدتی ساکن باشید اگر فاسد شده صورت تراشیده و شبیه هر چیزی را بسازید و آنچه در نظر یَهُوَه خدای شما بد است بجا آورده او را غضبناک سازید
- آسمان و زمین را امروز بر شما شاهد میآورم که از آن زمینی که برای تصرّف آن از اُردُن بسوی آن عبور می کنید البته هلاک خواهید شد و روزهای خود را در آن طویل نخواهید ساخت بلکه بالکل هلاک خواهید شد.
- و یَهُوَه شما را در میان قومها پراکنده خواهد نمود و شما در میان طوایفی که یَهُوَه شما را به آنجا میبرد قلیلالعدد خواهید ماند.
- و در آنجا خدایان ساخته شدة دست انسان از چوب و سنگ را عبادت خواهید کرد که نمیبینند و نمیشنوند و نمیخورند و نمیبویند.
- لیکن اگر از آنجا یَهُوَه خدای خود را بطلبی او را خواهی یافت بشرطی که او را به تمامی دل و به تمامی جان خود تفحص نمایی.
- چون در تنگی گرفتار شوی و جمیع این وقایع بر تو عارض شود در ایام آخر بسوی یَهُوَه خدای خود برگشته آواز او را خواهی شنید.
- زیرا که یَهُوَه خدای تو خدای رحیم است تو را ترک نخواهد کرد و تو را هلاک نخواهد نمود و عهد پدرانت را که برای ایشان قسم خورده بود فراموش نخواهد کرد.
- زیرا که از ایام پیشین که قبل از تو بوده است از روزی که خدا آدم را بر زمین آفرید و از یک کنارة آسمان تا به کنارة دیگر بپرس که آیا مثل این امر عظیم واقع شده یا مثل این شنیده شده است؟
- آیا قومی هرگز آواز خدا را که از میان آتش متکلم شود شنیده باشند و زنده بمانند چنانکه تو شنیدی؟
- و آیا خدا عزیمت کرد که برود و قومی برای خود از میان قوم دیگر بگیرد با تجربهها و آیات و معجزات و جنگ و دست قوی و بازوی دراز شده و ترسهای عظیم موافق هر آنچه که یَهُوَه خدای شما برای شما در مصر در نظر شما بعمل آورد؟
- این بر تو ظاهر شد تا بدانی که یَهُوَه خداست و غیر از او دیگری نیست.
- از آسمان آواز خود را به تو شنوانید تا تو را تأدیب نماید و بر زمین آتش عظیم خود را به تو نشان داد و کلام او را از میان آتش شنیدی.
- و از این جهت که پدران تو را دوست داشته ذریت ایشان را بعد از ایشان برگزیده بود تو را به حضرت خود با قوّت عظیم از مصر بیرون آورد.
- تا امتهای بزرگتر و عظیمتر از تو را پیش روی تو بیرون نماید و تو را در آورده زمین ایشان را برای ملکیت به تو دهد چنانکه امروز شده است.
- لهذا امروز بدان و در دل خود نگاهدار که یَهُوَه خداست بالا در آسمان و پایین بر روی زمین و دیگری نیست.
- و فرایض و اوامر او را که من امروز به تو امر می فرمایم نگاهدار تا تو را و بعد از تو فرزندان تو را نیکو باشد و تا روزهای خود را بر زمینی که یَهُوَه خدایت به تو می دهد تا به ابد طویل نمایی.
- آنگاه موسی سه شهر به آن طرف اُردُن بسوی مشرق آفتاب جدا کرد.
- تا قاتلی که همسایة خود را نادانسته کشته باشد و پیشتر با وی بغض نداشته به آنها فرار کند و به یکی از این شهرها فرار کرده زنده ماند.
- یعنی یاصَر در بیابان در زمین همواری به جهت رؤبینیان و راموت در جلعاد به جهت جادیان و جولان در باشان به جهت منسیان.
- و این است شریعتی که موسی پیش روی بنیاسرائیل نهاد.
- این است شهادات و فرایض و احکامی که موسی به بنیاسرائیل گفت وقتی که ایشان از مصر بیرون آمدند
- به آنطرف اُردُن در درّة مقابل بیتفغور در زمین سیحون ملک اموریان که در حشبون ساکن بود و موسی و بنیاسرائیل چون از مصر بیرون آمده بودند او را مغلوب ساختند
- و زمین او را و زمین عوج ملک باشان را دو ملک اموریانی که به آنطرف اُردُن بسوی مشرق آفتاب بودند به تصرف آوردند
- از عروعیر که بر کنارة وادی اَرًنون است تا جبل سیئون که حرمون باشد
- و تمامی عرَبه به آنطرف اُردُن بسوی مشرق تا دریای عرَبه زیر دامنههای فِسًجه.
براساس نسخه «کتاب مقدس یعنی عهد عتیق و عهد جدید»، لندن، 1904 میلادی
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)
پیدایش |
خروج |
لاویان |
اعداد |
تثنیه |
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
- |
|||
- |
- |
|||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
- |