باب 4 سفر تثنیه (تورات)

  • ۱۱۲۴
تثنیه
باب چهارم
  1. پس الآن ای اسرائیل فرایض و احکامی را که من به شما تعلیم می دهم تا آنها را بجا آورید بشنوید تا زنده بمانید و داخل شده زمینی را که یَهُوَه خدای پدران شما به شما می دهد به تصر‌ّف آورید.
  2. بر کلامی که من به شما امر می فرمایم چیزی میفزایید و چیزی از آن کم منمایید تا اوامر یَهُوَه خدای خود را که به شما امر می فرمایم نگاه دارید.
  3. چشمان شما آنچه را یَهُوَه در بعل فغور کرد دید زیرا هر که پیروی بعل فغور کرد یَهُوَه خدای تو او را از میان تو هلاک ساخت.
  4. اما جمیع شما که به یَهُوَه خدای خود ملصق شدید امروز زنده ماندید.
  5. اینک چنانکه یَهُوَه خدایم مرا امر فرموده است فرایض و احکام به شما تعلیم نمودم تا در زمینی که شما داخل آن شده به تصرف میآورید چنان عمل نمایید.
  6. پس آنها را نگاه داشته بجا آورید زیرا که این حکمت و فطانت شماست در نظر قومهایی که چون این فرایض را بشنوند خواهند گفت: «هر آینه این طایفه‌ای بزرگ قوم حکیم و فطانت پیشه‌اند.»
  7. زیرا کدام قوم بزرگ است که خدا نزدیک ایشان باشد چنانکه یَهُوَه خدای ما است در هر وقت که نزد او دعا می کنیم؟
  8. و کدام طایفة بزرگ است که فرایض و احکام عادله‌ای مثل تمام این شریعتی که من امروز پیش مشا می گذارم دارند؟
  9. لیکن احتراز نما و خویشتن را بسیار متوجه باش مبادا این چیزهایی را که چشمانت دیده است فراموش کنی و مبادا اینها در تمامی ایام عمرت از دل تو محو شود بلکه آنها را به پسرانت و پسران پسرانت تعلیم ده.
  10. در روزی که در حضور یَهُوَه خدای خود در حوریب ایستاده بودی و یَهُوَه به من گفت: «قوم را نزد من جمع کن تا کلمات خود را به ایشان بشنوانم تا بیاموزند که در تمامی روزهایی که بر روی زمین زنده باشند از من بترسند و پسران خود را تعلیم دهند.»
  11. و شما نزدیک آمده زیر کوه ایستادید و کوه تا به وسط آسمان به آتش و تاریکی و ابرها و ظلمت غلیظ می سوخت.
  12. و یَهُوَه با شما از میان آتش متکلّم شد و شما آواز کلمات را شنیدید لیکن صورتی ندیدید بلکه فقط آواز را شنیدید.
  13. و عهد خود را که شما را به نگاه داشتن آن مأمور فرمود برای شما بیان کرد یعنی ده کلمه را و آنها را بر دو لوح سنگ نوشت.
  14. و یَهُوَه مرا در آنوقت امر فرمود که فرایض و احکام را به شما تعلیم دهم تا آنها را در زمینی که برای تصرفش به آن عبور می کنید بجا آورید.
  15. پس خویشتن را بسیار متوجه باشید زیرا در روزی که یَهُوَه با شما در حوریب از میان آتش تکلّم می نمود هیچ صورتی ندیدید.
  16. مبادا فاسد شوید و برای خود صورت تراشیده یا تمثال هر شکلی از شبیه ذکور یا اُنات بسازید
  17. یا شبیه هر بهیمه‌ای که بر روی زمین است یا شبیه هر مرغ بالدار که در آسمان می‌پرد
  18. یا شبیه هر خزنده‌ای بر زمین یا شبیه هر ماهی‌ای که در آبهای زیر زمین است.
  19. و مبادا چشمان خود را بسوی آسمان بلند کنی و آفتاب و ماه و ستارگان و جمیع جنود آسمان را دیده فریفته شوی و سجده کرده آنها را که یَهُوَه خدایت برای تمامی قومهایی که زیر تمام آسمانند تقسیم کرده است عبادت نمایی.
  20. لیکن یَهُوَه شما را گرفته از کورة آهن از مصر بیرون آورد تا برای او قوم میراث باشید چنانکه امروز هستید.
  21. و یَهُوَه بخاطر شما بر من غضبناک شده قسم خورد که از اُرد‌ُن عبور نکنم و به آن زمین نیکو که یَهُوَه خدایت به تو برای ملکیت می دهد داخل نشوم.
  22. بلکه من در این زمین خواهم مرد و از اُرد‌ُن عبور نخواهم کرد لیکن شما عبور خواهید کرد و آن زمین نیکو را به تصر‌ّف خواهید آورد.
  23. پس احتیاط نمایید مبادا عهد یَهُوَه خدای خود را که با شما بسته است فراموش نمایید و صورت تراشیده یا شبیه هر چیزی که یَهُوَه خدایت به تو نهی کرده است برای خود بسازی.
  24. زیرا که یَهُوَه خدایت آتش سوزنده و خدای غیور است.
  25. چون پسران و پسرانِ پسران را تولید نموده ‌و در زمین مدتی ساکن باشید اگر فاسد شده‌ صورت تراشیده و شبیه هر چیزی را بسازید و آنچه در نظر یَهُوَه خدای شما بد است بجا آورده او را غضبناک سازید
  26. آسمان و زمین را امروز بر شما شاهد میآورم که از آن زمینی که برای تصر‌ّف آن از اُرد‌ُن بسوی آن عبور می کنید البته هلاک خواهید شد و روزهای خود را در آن طویل نخواهید ساخت بلکه بالکل هلاک خواهید شد.
  27. و یَهُوَه شما را در میان قومها پراکنده خواهد نمود و شما در میان طوایفی که یَهُوَه شما را به آنجا میبرد قلیل‌العدد خواهید ماند.
  28. و در آنجا خدایان ساخته شدة دست انسان از چوب و سنگ را عبادت خواهید کرد که نمی‌بینند و نمی‌شنوند و نمی‌خورند و نمی‌بویند.
  29. لیکن اگر از آنجا یَهُوَه خدای خود را بطلبی او را خواهی یافت‌ بشرطی که او را به تمامی دل و به تمامی جان خود تفحص نمایی.
  30. چون در تنگی گرفتار شوی و جمیع این وقایع بر تو عارض شود در ایام آخر بسوی یَهُوَه خدای خود برگشته آواز او را خواهی شنید.
  31. زیرا که یَهُوَه خدای تو خدای رحیم است تو را ترک نخواهد کرد و تو را هلاک نخواهد نمود و عهد پدرانت را که برای ایشان قسم خورده بود فراموش نخواهد کرد.
  32. زیرا که از ایام پیشین که قبل از تو بوده است از روزی که خدا آدم را بر زمین آفرید و از یک کنارة آسمان تا به کنارة دیگر بپرس که آیا مثل این امر عظیم واقع شده یا مثل این شنیده شده است؟
  33. آیا قومی هرگز آواز خدا را که از میان آتش متکلم شود شنیده باشند و زنده بمانند چنانکه تو شنیدی؟
  34. و آیا خدا عزیمت کرد که برود و قومی برای خود از میان قوم دیگر بگیرد با تجربه‌ها و آیات و معجزات و جنگ و دست قوی و بازوی دراز شده و ترسهای عظیم موافق هر آنچه که یَهُوَه خدای شما برای شما در مصر در نظر شما بعمل آورد؟
  35. این بر تو ظاهر شد تا بدانی که یَهُوَه خداست و غیر از او دیگری نیست.
  36. از آسمان آواز خود را به تو شنوانید تا تو را تأدیب نماید و بر زمین آتش عظیم خود را به تو نشان داد و کلام او را از میان آتش شنیدی.
  37. و از این جهت که پدران تو را دوست داشته ذریت ایشان را بعد از ایشان برگزیده بود تو را به حضرت خود با قو‌ّت عظیم از مصر بیرون آورد.
  38. تا امتهای بزرگتر و عظیمتر از تو را پیش روی تو بیرون نماید و تو را در آورده زمین ایشان را برای ملکیت به تو دهد چنانکه امروز شده است.
  39. لهذا امروز بدان و در دل خود نگاهدار که یَهُوَه خداست بالا در آسمان و پایین بر روی زمین و دیگری نیست.
  40. و فرایض و اوامر او را که من امروز به تو امر می فرمایم نگاهدار تا تو را و بعد از تو فرزندان تو را نیکو باشد و تا روزهای خود را بر زمینی که یَهُوَه خدایت به تو می دهد تا به ابد طویل نمایی.
  41. آنگاه موسی سه شهر به آن طرف اُرد‌ُن بسوی مشرق آفتاب جدا کرد.
  42. تا قاتلی که همسایة خود را نادانسته کشته باشد و پیشتر با وی بغض نداشته به آنها فرار کند و به یکی از این شهرها فرار کرده زنده ماند.
  43. یعنی یاصَر در بیابان در زمین همواری به جهت رؤبینیان و راموت در جلعاد به جهت جادیان و جولان در باشان به جهت منسیان.
  44. و این است شریعتی که موسی پیش روی بنی‌اسرائیل نهاد.
  45. این است شهادات و فرایض و احکامی که موسی به بنی‌اسرائیل گفت وقتی که ایشان از مصر بیرون آمدند
  46. به آنطرف اُرد‌ُن در در‌ّة مقابل بیت‌فغور در زمین سیحون ملک اموریان که در حشبون ساکن بود و موسی و بنی‌اسرائیل چون از مصر بیرون آمده بودند او را مغلوب ساختند
  47. و زمین او را و زمین عوج ملک باشان را دو ملک اموریانی که به آنطرف اُرد‌ُن بسوی مشرق آفتاب بودند به تصرف آوردند
  48. از عروعیر که بر کنارة وادی اَرًنون است تا جبل سیئون که حرمون باشد
  49. و تمامی عر‌َبه به آنطرف اُرد‌ُن بسوی مشرق تا دریای عر‌َبه زیر دامنه‌های فِسًجه.

براساس نسخه «کتاب مقدس یعنی عهد عتیق و عهد جدید»، لندن، 1904 میلادی
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)

پیدایش

خروج

لاویان

اعداد

تثنیه

باب 1

باب 1

باب 1

باب 1

باب 1

باب 2

باب 2

باب 2

باب 2

باب 2

باب 3

باب 3

باب 3

باب 3

باب 3

باب 4

باب 4

باب 4

باب 4

باب 4

باب 5

باب 5

باب 5

باب 5

باب 5

باب 6

باب 6

باب 6

باب 6

باب 6

باب 7

باب 7

باب 7

باب 7

باب 7

باب 8

باب 8

باب 8

باب 8

باب 8

باب 9

باب 9

باب 9

باب 9

باب 9

باب 10

باب 10

باب 10

باب 10

باب 10

باب 11

باب 11

باب 11

باب 11

باب 11

باب 12

باب 12

باب 12

باب 12

باب 12

باب 13

باب 13

باب 13

باب 13

باب 13

باب 14

باب 14

باب 14

باب 14

باب 14

باب 15

باب 15

باب 15

باب 15

باب 15

باب 16

باب 16

باب 16

باب 16

باب 16

باب 17

باب 17

باب 17

باب 17

باب 17

باب 18

باب 18

باب 18

باب 18

باب 18

باب 19

باب 19

باب 19

باب 19

باب 19

باب 20

باب 20

باب 20

باب 20

باب 20

باب 21

باب 21

باب 21

باب 21

باب 21

باب 22

باب 22

باب 22

باب 22

باب 22

باب 23

باب 23

باب 23

باب 23

باب 23

باب 24

باب 24

باب 24

باب 24

باب 24

باب 25

باب 25

باب 25

باب 25

باب 25

باب 26

باب 26

باب 26

باب 26

باب 26

باب 27

باب 27

باب 27

باب 27

باب 27

باب 28

باب 28

-

باب 28

باب 28

باب 29

باب 29

-

باب 29

باب 29

باب 30

باب 30

-

باب 30

باب 30

باب 31

باب 31

-

باب 31

باب 31

باب 32

باب 32

-

باب 32

باب 32

باب 33

باب 33

-

باب 33

باب 33

باب 34

باب 34

-

باب 34

باب 34

باب 35

باب 35

-

باب 35

-

باب 36

باب 36

-

باب 36

-

باب 37

باب 37

-

-

-

باب 38

باب 38

-

-

-

باب 39

باب 39

-

-

-

باب 40

باب 40

-

-

-

باب 41

-

-

-

-

باب 42

-

-

-

-

باب 43

-

-

-

-

باب 44

-

-

-

-

باب 45

-

-

-

-

باب 46

-

-

-

-

باب 47

-

-

-

-

باب 48

-

-

-

-

باب 49

-

-

-

-

باب 50

-

-

-

-

-

-

-

-

-