باب 26 سفر لاویان (تورات)

1)  “برای خود بتها مسازید و تمثال تراشیده و ستونی به جهت خود برپا منمایید و سنگی مصور در زمین خود مگذارید تا به آن سجده کنید زیرا که من یَهُوَه خدای شما هستم.

2)  سبَتهای مرا نگاه دارید و مکان مقدس مرا احترام نمایید. من یَهُوَه هستم.

3)  اگر در فرایض من سلوک نمایید و اوامر مرا نگاه داشته آنها را بجا آورید

4)  آنگاه بارانهای شما را در موسم آنها خواهم داد و زمین محصول خود را خواهد آورد و درختان صحرا میوة خود را خواهد داد.

5) و کوفتن خرمن شما تا چیدن انگور خواهد رسید و چیدن انگور تا کاشتن تخم خواهد رسید و چیدن انگور تا کاشتن تخم خواهد رسید و نان خود را به سیری خورده در زمین خود به امنیت سکونت خواهید کرد.

6) و به زمین به سلامتی خواهم داد و خواهید خوابید و ترساننده‌ای نخواهد بود و حیوانات موذی را از زمین نابود خواهم ساخت و شمشیر از زمین شما گذر نخواهد کرد.

7) و دشمنان خود را تعاقب خواهید کرد و ایشان پیش روی شما از شمشیر خواهند افتاد.

8) و پنج نفر از شما صد را تعاقب خواهند کرد و صد از شما ده هزار را خواهند راند و دشمنان شما پیش روی شما از شمشیر خواهند افتاد.

9) و بر شما التفات خواهم کرد و شما را بارور گردانیده شما را کثیر خواهم ساخت و عهد خود را با شما استوار خواهم نمود.

10)  و غَلة کُهنة پارینه را خواهید خورد و کُهنه را برای نو بیرون خواهید آورد.

11)  و مسکن خود را در میان شما برپا خواهم کرد و جانم شما را مکروه نخواهد داشت.

12)  و در میان شما خواهم خرامید و خدای شما خواهم بود و شما قوم من خواهید بود.

13)  من یَهُوَه خدای شما هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا ایشان را غلام نباشید و بندهای یوغ شما را شکستم و شما را راست‌روان ساختم.

14) “و اگر مرا نشنوید و جمیع این اوامر را بجا نیاورید

15)  و اگر فرایض مرا رد نمایید و دل شما احکام مرا مکروه دارد تا تمامی اوامر مرا بجا نیاورده عهد مرا بشکنید‌

16) من اینرا به شما خواهم کرد که خوف و سل و تب را که چشمان را فنا سازد و جان را تلف کند بر شما مسلط خواهم ساخت و تخم خود را بی‌فایده خواهید کاشت و دشمنان شما آنرا خواهند خورد.

17)  و روی خود را به ضد شما خواهم داشت و پیش روی دشمنان خود منهزم خواهید شد و آنانی که از شما نفرت دارند بر شما حکمرانی خواهند کرد و بدون تعاقب کننده‌ای فرار خواهید نمود.

18) “و اگر با وجود این همه مرا نشنوید آنگاه شما را برای گناهان شما هفت مرتبه زیاده سیاست خواهم کرد.

19)  و فخر قوت شما را خواهم شکست و آسمان شما را مثل آهن و زمین شما را مثل مس خواهم ساخت.

20)  و قوت شما در بطالت صرف خواهد شد زیرا زمین شما حاصل خود را نخواهد داد و درختان زمین میوة خود را نخواهد آورد.

21)  و اگر به خلاف من رفتار نموده از شنیدن من ابا نمایید آنگاه برحسب گناهان هفت چندان بلایای زیاده بر شما عارض گردانم.

22)  و وحوش صحرا را بر شما فرستم تا شما را بی‌اولاد سازند و بهایم شما را هلاک کنند و شما را در شماره کم سازند و شاهراههای شما ویران خواهد شد.

23)  “و اگر با این همه از من متنبه نشده به خلاف من رفتار کنید

24)  آنگاه من نیز به خلاف شما رفتار خواهم کرد و شما را برای گناهانتان هفت چندان سزا خواهم داد.

25)  و بر شما شمشیری خواهم آورد که انتقام عهد مرا بگیرد و چون به شهرهای خود جمع شوید وبا در میان شما خواهم فرستاد و به دست دشمن تسلیم خواهید شد.

26)  و چون عصای نان شما را بشکنم ده زن نان شما را در یک تنور خواهند پخت و نان شما را به شما به وزن پس خواهند داد و چون بخورید سیر نخواهید شد.

27)  “و اگر با وجود این مرا نشنوید و به خلاف من رفتار نمایید

28)  آنگاه به غضب به خلاف شما رفتار خواهم کرد و من نیز برای گناهانتان شما را هفت چندان سیاست خواهم کرد.

29)  و گوشت پسران خود را خواهید خورد و گوشت دختران خود را خواهید خورد.

30)  و مکانهای بلند شما را خراب خواهم ساخت و اصنام شما را قطع خواهم کرد و لاشه‌های شما را بر لاشه‌های بتهای شما خواهم افکند و جان من شما را مکروه خواهد داشت.

31)  و شهرهای شما را خراب خواهم ساخت و مکانهای مقدس شما را ویران خواهم کرد و بوی عطرهای خوشبوی شما را نخواهم بویید.

32)  و من زمین را ویران خواهم ساخت به حدی که دشمنان شما که در آن ساکن باشند متحیر خواهند شد.

33)  و شما را در میان امتها پراکنده خواهم ساخت و شمشیر را در عقب شما خواهم کشید و زمین شما ویران و شهرهای شما خراب خواهد شد.

34)  آنگاه زمین در تمامی روزهای ویرانی‌اش حینی که شما در زمین دشمنان خود باشید از سبَتهای خود تمتع خواهد برد. پس زمین آرامی خواهد یافت و از سبَتهای خود تمتع خواهد برد.

35)  تمامی روزهای ویرانی‌اش آرامی خواهد یافت یعنی آن آرامی که در سبتهای شما حینی که در آن ساکن میبودید نیافته بود.

36)  “و اما در دلهای بقیة شما در زمین دشمنان شما ضعف خواهم فرستاد و آواز برگِ رانده شده ایشان را خواهد گریزانید و بدون تعاقب کننده‌ای مثل کسی که از شمشیر فرار کند خواهند گریخت و خواهند افتاد.

37)  و به روی یکدیگر مثل از دم شمشیر خواهند ریخت با آنکه کسی تعاقب نکند و شما را یارای مقاومت با دشمنان خود نخواهد بود.

38)  و در میان امتها هلاک خواهید شد و زمینِ دشمنان شما شما را خواهد خورد.

39)  و بقیة شما در زمین دشمنان خود در گناهان خود فانی خواهند شد و در گناهان پدران خود نیز فانی خواهند شد.

40)  40 “پس به گناهان خود و به گناهان پدران خود در خیانتی که به من ورزیده و سلوکی که به خلاف من نموده‌اند اعتراف خواهند کرد.

41)  از این سبب من نیز به خلاف ایشان رفتار نمودم و ایشان را به زمین دشمنان ایشان آوردم. پس اگر دل نامختون ایشان متواضع شود و سزای گناهان خود را بپذیرند

42)  آنگاه عهد خود را با یعقوب بیاد خواهم آورد و عهد خود را با اسحاق نیز و عهد خود را با ابراهیم نیز بیاد خواهم آورد و آن زمین را بیاد خواهم آورد.

43)  و زمین از ایشان ترک خواهد شد و چون از ایشان ویران باشد از سبَت‌های خود تمتع خواهد برد و ایشان سزای گناه خود را خواهند پذیرفت به سبب اینکه احکام مرا رد کردند و دل ایشان فرایض مرا مکروه داشت.

44)  و با وجود این همه نیز چون در زمین دشمنان خود باشند من ایشان را رد نخواهم کرد و ایشان را مکروه نخواهم داشت تا ایشان را هلاک کنم و عهد خود را با ایشان بشکنم زیرا که من یَهُوَه خدای ایشان هستم.

45)  بلکه برای ایشان عهد اجداد ایشان را بیاد خواهم آورد که ایشان را در نظر امتها از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای ایشان باشم. من یَهُوَه هستم.”

46)  این است فرایض و احکام و شرایعی که یَهُوَه در میان خود و بنی‌اسرائیل در کوه سینا به دست موسی قرار داد.