باب 8 سفر پیدایش (تورات)

1)و خدا نوح و همة حیوانات و همة بهایمی را که با وی در کشتی بودند بیاد آورد. و خدا بادی بر زمین وزانید و آب ساکن گردید.

2)و چشمه های لجه و روزنهای آسمان بسته شد و باران از آسمان باز ایستاد.

3)و آب رفته رفته از روی زمین برگشت. و بعد از انقضای صد و پنجاه روز آب کم شد

4)و روز هفدهم از ماه هفتم کشتی بر کوههای آرارات قرار گرفت.

5)و تا ماه دهم آب رفته رفته کمتر میشد و در روز اول از ماه دهم قله های کوهها ظاهر گردید.

6)و واقع شد بعد از چهل روز که نوح دریچة کشتی را که ساخته بود باز کرد.

7)و زاغ را رها کرد. او بیرون رفته در تردد میبود تا آب از زمین خشک شد.

8)پس کبوتر را از نزد خود رها کرد تا ببیند که آیا آب از روی زمین کم شده است.

9)اما کبوتر چون نشیمنی برای کف پای خود نیافت زیرا که آب در تمام روی زمین بود نزد وی به کشتی برگشت. پس دست خود را دراز کرد و آن را گرفته نزد خود به کشتی در آورد.

10)و هفت روز دیگر نیزدرنگ کرده باز کبوتر را از کشتی رها کرد.

11)و در وقت عصر کبوتر نزد وی برگشت و اینک برگ زیتون تازه در منقار وی است. پس نوح دانست که آب از روی زمین کم شده است.

12)و هفت روز دیگر نیز توقف نموده کبوتر را رها کرد و او دیگر نزد وی برنگشت.

13)و در سال ششصد و یکم در روز اول از ماه اول آب از روی زمین خشک شد. پس نوح پوشش کشتی را برداشته نگریست و اینک روی زمین خشک بود.

14)و در روز بیست و هفتم از ماه دوم زمین خشک بود.

15)آنگاه خدا نوح را مخاطب ساخته گفت:

16)“از کشتی بیرون شو تو و زوجه ات و پسرانت و ازواج پسرانت با تو.

17)و همة حیواناتی را که نزد خود داری هر ذی جسدی را از پرندگان و بهایم و کل حشرات خزندة بر زمین با خود بیرون آور تا بر زمین منتشر شده در جهان بارور و کثیر شوند.”

18)پس نوح و پسران او و زنش و زنان پسرانش با وی بیرون آمدند.

19)و همة حیوانات و همة حشرات و همة پرندگان و هر چه بر زمین حرکت میکند به اجناس آنها از کشتی به در شدند.

20)و نوح مذبحی برای یَهُوَه بنا کرد و از هر بهیمة پاک و از هر پرندة پاک گرفته قربانیهای سوختنی بر مذبح گذرانید.

21)و یَهُوَه بوی خوش بویید و یَهُوَه در دل خودگفت: “بعد از این دیگر زمین را بسبب انسان لعنت نکنم زیرا که خیال دل انسان از طفولیت بد است و بار دیگر همة حیوانات را هلاک نکنم چنانکه کردم.

22)مادامی که جهان باقی است زرع و حصاد و سرما و گرما و زمستان و تابستان و روز و شب موقوف نخواهد شد.”