باب 4 سفر پیدایش (تورات)

1) و آدم زن خود حوا را بشناخت و او حامله شده قائن را زایید و گفت: “مردی از یَهُوَه حاصل نمودم.”

2) و بار دیگر برادر او هابیل را زایید. و هابیل گله بان بود و قائن کارکُن زمین بود.

3) و بعد از مرور ایام واقع شد که قائن هدیه ای از محصول زمین برای یَهُوَه آورد.

4) و هابیل نیز از نخستزادگان گلة خویش و پیه آنها هدیه ای آورد. و یَهُوَه هابیل و هدیة او را منظور داشت

5) اما قائن و هدیة او را منظور نداشت. پس خشم قائن به شدت افروخته شده سر خود را بزیر افکند.

6) آنگاه یَهُوَه به قائن گفت: “چرا خشمناک شدی؟ و چرا سر خود را بزیر افکندی؟

7) اگر نیکویی میکردی آیا مقبول نمیشدی؟ و اگر نیکویی نکردی گناه بر در در کمین است و اشتیاق تو دارد اما تو بر وی مسلط شوی.”

8) و قائن با برادر خود هابیل سخن گفت. و واقع شد چون در صحرا بودند قائن بر برادر خود هابیل برخاسته او را کشت.

9) پس یَهُوَه به قائن گفت: “برادرت هابیل کجاست؟” گفت: “نمیدانم مگر پاسبان برادرم هستم؟”

10)گفت: “چه کرده ای؟ خون برادرت از زمین نزد من فریاد بر میآورد!

11)و اکنون تو ملعون هستی از زمینی که دهان خود را باز کرد تا خون برادرت را از دستت فرو برد.

12)هر گاه کار زمین کنی همانا قوت خود را دیگر به تو ندهد. و پریشان و آواره در جهان خواهی بود.”

13)قائن به یَهُوَه گفت: “عقوبتم از تحملم زیاده است.

14)اینک مرا امروز بر روی زمین مطرود ساختی و از روی تو پنهان خواهم بود. و پریشان و آواره در جهان خواهم بود و واقع میشود هرکه مرا یابد مرا خواهد کشت.”

15)یَهُوَه به وی گفت: “پس هر که قائن را بکشد هفت چندان انتقام گرفته شود.” و یَهُوَه به قائن نشانی ای داد که هر که او را یابد وی را نکشد.

16)پس قائن از حضور یَهُوَه بیرون رفت و در زمین نود بطرف شرقی عدن ساکن شد.

17)و قائن زوجة خود را شناخت. پس حامله شده خنوخ را زایید. و شهری بنا میکرد و آن شهر را به اسم پسر خود خنوخ نام نهاد.

18)و برای خنوخ عیراد متولد شد و عیراد محویائیل را آورد و محویائیل متوشائیل را آورد‌ و متوشائیل لَمک را آورد.

19)و لَمک دو زن برای خود گرفت یکی را عاده نام بود و دیگری را ظلَّه.

20)و عاده یابال را زایید. وی پدر خیمه نشینان و صاحبان مواشی بود.

21)و نام برادرش یوبال بود. وی پدر همة نوازندگان بربط و نی بود.

22)و ظلَّه نیز توبل قائن را زایید که صانع هر آلت مس و آهن بود. و خواهر توبل قائن نعمه بود.

23)و لَمک به زنان خود گفت: “ای عاده و ظله قول مرا بشنوید! ای زنان لَمک سخن مرا گوش گیرید! زیرا مردی را کشتم بسبب جراحت خود و جوانی را بسبب ضرب خویش.

24)اگر برای قائن هفت چندان انتقام گرفته شود هر آینه برای لَمک هفتاد و هفت چندان.”

25)پس آدم بار دیگر زن خود را شناخت و او پسری بزاد و او را شیث نام نهاد زیرا گفت: “خدا نسلی دیگر به من قرار داد به عوض هابیل که قائن او را کشت.”

26)و برای شیث نیز پسری متولد شد و او را اَنوش نامید. در آنوقت به خواندن اسم یَهُوَه شروع کردند.