باب 30 سفر خروج (تورات)

1)     “ و مذبحی برای سوزانیدن بخور بساز. آنرا از چوب شطیم بساز.

2)     طولش ذراعی باشد و عرضش زراعی یعنی مربع باشد و بلندی اش دو ذراع و شاخهایش از خودش باشد.

3)     و آنرا به طلای خالص بپوشان. سطحش و جانبهایش به هر طرف و شاخهایش را و تاجی از طلا گرداگردش بساز.

4)     و دو حلقة زرین برایش در زیر تاجش بساز بر دو گوشه اش بر هر دو طرفش آنها را بساز. و آنها خانه ها باشد برای عصاها تا آنرا بدانها بردارند.

5)     و عصاها را از چوب شطیم بساز و آنها را به طلا بپوشان.

6)     و آنرا پیش حجابی که روبروی تابوت شهادت است در مقابل کرسی رحمت که بر زبر شهادت است در جایی که با تو ملاقات میکنم بگذار.

7)     و هر بامداد هارون بخور معطر بر روی آن بسوزاند‌. وقتی که چراغها را می آراید آن را بسوزاند.

8)     و در عصر چون هارون چراغها را روشن میکند آنرا بسوزاند تا بخور دائمی به حضور یَهُوَه در نسلهای شما باشد.

9)     هیچ بخور غریب و قربانی سوختنی و هدیه ای بر آن مگذرانید و هدیة ریختنی بر آن مریزید.

10)  و هارون سالی یک مرتبه بر شاخهایش کفاره کند به خون قربانی گناه که برای کفاره است سالی یک مرتبه بر آن کفاره کند در نسلهای شما زیرا که آن برای یَهُوَه قدس الاقداس است.”

11)  و یَهُوَه به موسی خطاب کرده گفت:

12)  “وقتی که شمارة بنی اسرائیل را بر حسب شمرده شدگان ایشان میگیری آنگاه هرکس فدیة جان خود را به یَهُوَه دهد هنگامی که ایشان را میشماری مبادا در حین شمردن ایشان وبایی در ایشان حادث شود.

13)  هر که به سوی شمرده شدگان میگذرد این را بدهد یعنی نیم مثقال موافق مثقال قدس که یک مثقال بیست قیراط است و این نیم مثقال هدیة یَهُوَه است.

14)  هر کسی از بیست ساله و بالاتر که بسوی شمرده شدگان بگذرد هدیة یَهُوَه را بدهد.

15)  دولتمند از نیم مثقال زیاده ندهد و فقیر کمتر ندهد هنگامی که هدیه ای برای کفاره جانهای خود به یَهُوَه میدهند.

16)  و نقد کفاره را از بنی اسرائیل گرفته آنرا برای خدمت خیمة اجتماع بده تا برای بنی اسرائیل یادگاری به حضور یَهُوَه باشد و بجهت جانهای ایشان کفاره کند.”

17)  و یَهُوَه به موسی خطاب کرده گفت:

18)  “حوضی نیز برای شستن از برنج بساز و پایه اش از برنج و آنرا در میان خیمة اجتماع و مذبح بگذار و آب در آن بریز.

19)  و هارون و پسرانش دست و پای خود را از آن بشویند.

20)  هنگامی که به خیمة اجتماع داخل شوند به آب بشویند مبادا بمیرند. و وقتی که برای خدمت کردند و سوزانیدن قربانیهای آتشین بجهت یَهُوَه به مذبح نزدیک آیند

21)  آنگاه دست و پای خود را بشویند مبادا بمیرند. و این برای ایشان یعنی برای او و ذریتش نسلاً بعد نسل فریضة ابدی باشد.”

22)  و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

23)  “و تو عطریات خاص بگیر از مر چکیده پانصد مثقال و از دارچینی معطر نصف آن دویست و پنجاه مثقال و از قصب الذریره دویست و پنجاه مثقال.

24)  و از سلیخه پانصد مثقال موافق مثقال قدس و از روغن زیتون یک هین.

25)  و از آنها روغن مسح مقدس را بساز عطری که از صنعت عطار ساخته شود تا روغن مسح مقدس باشد.

26)  و خیمة اجتماع و تابوت شهادت را بدان مسح کن.

27)  و خوان را با تمامی اسبابش و چراغدان را با اسبابش و مذبح بخور را

28)  و مذبح قربانی سوختنی را با همة اسبابش و حوض را با پایه اش.

29)  و آنها را تقدیس نما تا قدس الاقداس باشد. هر که آنها را لمس نماید مقدس باشد.

30)  و هارون و پسرانش را مسح نموده ایشان را تقدیس نما تا برای من کهانت کنند.

31)  و بنی اسرائیل را خطاب کرده بگو: این است روغن مسح مقدس برای من در نسلهای شما.

32)  و بر بدن انسان ریخته نشود و مثل آن موافق ترکیبش مسازید زیرا که مقدس است و نزد شما مقدس خواهد بود.

33)  هر که مثل آن ترکیب نماید و هر که چیزی از آن بر شخصی بیگانه بمالد از قوم خود منقطع شود.”

34)  و یَهُوَه به موسی گفت: “عطریات بگیر یعنی میعه و اظفار و قِنّه و از این عطریات با ندر صاف حصه ها مساوی باشد.

35)  و از اینها بخور بساز عطری از صنعت عطار نمکین و مصفی و مقدس.

36)  و قدری از آنرا نرم بکوب و آن را پیش شهادت در خیمة اجتماع جایی که با تو ملاقات میکنم بگذار و نزد شما قدس اقداس باشد.

37)  و موافق ترکیب این بخور که میسازی دیگری برای خود مسازید نزد تو برای یَهُوَه مقدس باشد.

38)  هر که مثل آنرا برای بوییدن بسازد از قوم خود منقطع شود.”