-
۱۱۶۲
تثنیه
باب دهم
- و در آن وقت یَهُوَه به من گفت: «دو لوح سنگ موافق اولین برای خود بتراش و نزد من به کوه برآی و تابوتی از چوب برای خود بساز.
- و بر این لوح ها کلماتی را که بر لوح های اولین که شکستی بود خواهم نوشت و آن ها را در تابوت بگذار.»
- پس تابوتی از چوب سِنط ساختم و دو لوح سنگ موافق اولین تراشیدم و آن دو لوح را در دست داشته به کوه برآمدم.
- و بر آن دو لوح موافق کتاب اولین آن ده کلمه را که یَهُوَه در کوه از میان آتش در روز اجتماع به شما گفته بود نوشت و یَهُوَه آن ها را به من داد.
- پس برگشته از کوه فرود آمدم و لوح ها را در تابوتی که ساخته بودم گذاشتم و در آنجا هست چنانکه یَهُوَه مرا امر فرموده بود.
- (و بنیاسرائیل از بیروتِ بنییعقان به موسیره کوچ کردند و در آنجا هارون مرد و در آنجا دفن شد. و پسرش العازار در جایش به کهانت پرداخت.
- و از آنجا به جدجوده کوچ کردند و از جدجوده به یطبات که زمین نهرهای آب است.
- در آنوقت یَهُوَه سبط لاوی را جدا کرد تا تابوت عهد یَهُوَه را بردارند و به حضور یَهُوَه ایستاده او را خدمت نمایند و به نام او برکت دهند چنانکه تا امروز است.
- بنابراین لاوی را در میان برادرانش نصیب و میراثی نیست یَهُوَه میراث وی است چنانکه یَهُوَه خدایت به وی گفته بود.)
- و من در کوه مثل روزهای اولین چهل روز و چهل شب توقف نمودم و در آن دفعه نیزیَهُوَه مرا اجابت نمود و یَهُوَه نخواست تو را هلاک سازد.
- و یَهُوَه مرا گفت: «برخیز و پیش روی این قوم روانه شو تا به زمینی که برای پدران ایشان قسم خوردم که به ایشان بدهم داخل شده آن را به تصرّف آورند.»
- پس الآن ای اسرائیل یَهُوَه خدایت از تو چه میخواهد جز اینکه از یَهُوَه خدایت بترسی و در همة طریقهایش سلوک نمایی و او را دوست بداری و یَهُوَه خدای خود را به تمامی دل و به تمامی جان خود عبادت نمایی.
- و اوامر یَهُوَه و فرایض او را که من امروز تو را برای خیرّیتت امر می فرمایم نگاه داری.
- اینک فلک و فلکالافلاک از آن یَهُوَه خدای توست و زمین و هر آنچه در آن است.
- لیکن یَهُوَه به پدران تو رغبت داشته ایشان را محبت مینمود و بعد از ایشان نسل ایشان یعنی شما را از همة قومها برگزید چنانکه امروز شده است.
- پس غلفة دلهای خود را مختون سازید و دیگر گردنکشی منمایید.
- زیرا که یَهُوَه خدای شما خدای خدایان و ربّالارباب و خدای عظیم و جبار و مهیب است که طرفداری ندارد و رشوه نمیگیرد.
- یتیمان و بیوهزنان را دادرسی می کند و غریبان را دوست داشته خوراک و پوشاک به ایشان میدهد.
- پس غریبان را دوست دارید زیرا که در زمین مصر غریب بودید.
- از یَهُوَه خدای خود بترس و او را عبادت نما و به او ملصق شو و به نام او قسم بخور.
- او فخر توست و او خدای توست که برای تو این اعمال عظیم و مهیبی که چشمانت دیده بجا آورده است.
- پدران تو با هفتاد نفر به مصر فرود شدند و الآن یَهُوَه خدایت تو را مثل ستارگان آسمان کثیر ساخته است.
براساس نسخه «کتاب مقدس یعنی عهد عتیق و عهد جدید»، لندن، 1904 میلادی
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)
پیدایش |
خروج |
لاویان |
اعداد |
تثنیه |
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
- |
|||
- |
- |
|||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
- |