باب 9 سفر تثنیه (تورات)

  • ۹۱۸
تثنیه
باب نهم
  1. ای اسرائیل بشنو. تو امروز از اُرد‌ُن عبور می کنی تا داخل شده‌ قوم هایی را که از تو عظیم تر و قویتراند و شهرهای بزرگ را که تا به فلک حصاردار است به تصرف آوری
  2. یعنی قوم عظیم و بلند قد‌ّ بنی‌عناق را که می شناسی و شنیده‌ای که گفته‌اند کیست که یارای مقاومت با بنی‌عناق داشته باشد.
  3. پس امروز بدان که یَهُوَه خدایت اوست که پیش روی تو مثل آتش سوزنده عبور می کند و او ایشان را هلاک خواهد کرد و پیش روی تو ذلیل خواهد ساخت. پس ایشان را اخراج نموده بزودی هلاک خواهی نمود چنانکه یَهُوَه به تو گفته است.
  4. پس چون یَهُوَه خدایت ایشان را از حضور تو اخراج نماید در دل خود فکر مکن و مگو که به سبب عدالت من یَهُوَه مرا به این زمین در آورد تا آن را به تصرف آورم بلکه به سبب شرارت این امتها یَهُوَه ایشان را از حضور تو اخراج می نماید.
  5. نه به سبب عدالت خود و نه به سبب راستی دل خویش داخل زمین ایشان برای تصرفش میشوی بلکه به سبب شرارت این امتها یَهُوَه خدایت ایشان را از حضور تو اخراج می نماید و تا آنکه کلامی را که یَهُوَه برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورده بود استوار نماید.
  6. پس بدان که یَهُوَه خدایت این زمین نیکو را به سبب عدالت تو به تو نمی دهد تا در آن تصرف نمایی زیرا که قومی گردنکش هستی.
  7. پس بیاد‌آور و فراموش مکن که چگونه خشم یَهُوَه خدای خود را در بیابان جنبش دادی و از روزی که از زمین مصر بیرون آمدی تا به اینجا رسیدی به یَهُوَه عاصی می شدید.
  8. و در حوریب خشم یَهُوَه را جنبش دادید و یَهُوَه بر شما خشمگین شد تا شما را هلاک نماید.
  9. هنگامی که من به کوه برآمدم تا لوح های سنگ یعنی لوح های عهدی را که یَهُوَه با شما بست بگیرم آنگاه چهل روز و چهل شب در کوه ماندم نه نان خوردم و نه آب نوشیدم.
  10. و یَهُوَه دو لوح سنگ مکتوب شدة به انگشت خدا را به من داد و بر آن ها موافق تمامی سخنانی که یَهُوَه در کوه از میان آتش در روز اجتماع به شما گفته بود نوشته شد.
  11. و واقع شد بعد از انقضای چهل روز و چهل شب که یَهُوَه این دو لوح سنگ یعنی لوح های عهد را به من داد
  12. و یَهُوَه مرا گفت: «برخاسته از اینجا به زودی فرود شو زیرا قوم تو که از مصر بیرون آوردی فاسد شده‌اند و از طریقی که ایشان را امر فرمودم به زودی انحراف ورزیده بتی ریخته شده برای خود ساختند.»
  13. و یَهُوَه مرا خطاب کرده گفت: «این قوم را دیدم و اینک قوم گردن‌کش هستند.
  14. مرا واگذار تا ایشان را هلاک سازم و نام ایشان را از زیر آسمان محو کنم و از تو قومی قوی‌تر و کثیرتر از ایشان بوجود آورم.»
  15. پس برگشته‌ از کوه فرود آمدم و کوه به آتش می سوخت و دو لوح عهد در دو دست من بود.
  16. و نگاه کرده دیدم که به یَهُوَه خدای خود گناه ورزیده گوسال های ریخته شده برای خود ساخته و از طریقی که یَهُوَه به شما امر فرموده بود به زودی برگشته بودید.
  17. پس دو لوح را گرفتم و آن ها را از دو دست خود انداخته در نظر شما شکستم.
  18. و مثل دفعة اول چهل روز و چهل شب به حضور یَهُوَه به روی درافتادم نه نان خوردم و نه آب نوشیدم به سبب همة گناهان شما که کرده و کارناشایسته که در نظر یَهُوَه عمل نموده خشم او را به هیجان آوردید.
  19. زیرا که از غضب و حد‌ّت خشمی که یَهُوَه بر شما نموده بود تا شما را هلاک سازد می‌ترسیدم و یَهُوَه آن مرتبه نیز مرا اجابت نمود.
  20. و یَهُوَه بر هارون بسیار خشمگین شده بود تا او را هلاک سازد و برای هارون نیز در آن وقت دعا کردم.
  21. و اما گناه شما یعنی گوسال های را که ساخته بودید گرفتم و آن را به آتش سوزانیدم و آن را خرد کرده نیکو ساییدم تا مثل غبار نرم شد و غبارش را به نهری که از کوه جاری بود پاشیدم.
  22. و در تَبعیره و مسَا و کِبر‌ُوت هتّاو‌َه خشم یَهُوَه را به هیجان آوردید.
  23. و وقتی که یَهُوَه شما را از قادش برنیع فرستاده گفت بروید و در زمینی که به شما داده‌ام تصرف نمایید از قول یَهُوَه خدای خود عاصی شدید و به او ایمان نیاورده آواز او را نشنیدید.
  24. از روزی که شما را شناخته‌ام به یَهُوَه عصیان ورزیده‌اید.
  25. پس به حضور یَهُوَه به روی درافتادم در آن چهل روز و چهل شب که افتاده بودم از این جهت که یَهُوَه گفته بود که شما را هلاک سازد.
  26. و نزد یَهُوَه استدعا نموده گفتم: «ای سلطان تعالی یَهُوَه قوم خود و میراث خود را که به عظمت خود فدیه دادی و به دست قوی از مصر بیرون آوردی هلاک مساز.
  27. بندگان خود ابراهیم و اسحاق و یعقوب را بیاد آور و بر سخت‌دلی این قوم و شرارت و گناه ایشان نظر منما.
  28. مبادا اهل زمینی که ما را از آن بیرون آوردی بگویند چون که یَهُوَه نتوانست ایاشن را به زمینی که به ایشان وعده داده بود در آورد و چون که ایشان را دشمن می داشت از این جهت ایشان را بیرون آورد تا در بیابان هلاک سازد.
  29. لیکن ایشان قوم تو و میراث تو هستند که به قوت عظیم خود و به بازوی افراشتة خویش بیرون آوردی.»

براساس نسخه «کتاب مقدس یعنی عهد عتیق و عهد جدید»، لندن، 1904 میلادی
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)

پیدایش

خروج

لاویان

اعداد

تثنیه

باب 1

باب 1

باب 1

باب 1

باب 1

باب 2

باب 2

باب 2

باب 2

باب 2

باب 3

باب 3

باب 3

باب 3

باب 3

باب 4

باب 4

باب 4

باب 4

باب 4

باب 5

باب 5

باب 5

باب 5

باب 5

باب 6

باب 6

باب 6

باب 6

باب 6

باب 7

باب 7

باب 7

باب 7

باب 7

باب 8

باب 8

باب 8

باب 8

باب 8

باب 9

باب 9

باب 9

باب 9

باب 9

باب 10

باب 10

باب 10

باب 10

باب 10

باب 11

باب 11

باب 11

باب 11

باب 11

باب 12

باب 12

باب 12

باب 12

باب 12

باب 13

باب 13

باب 13

باب 13

باب 13

باب 14

باب 14

باب 14

باب 14

باب 14

باب 15

باب 15

باب 15

باب 15

باب 15

باب 16

باب 16

باب 16

باب 16

باب 16

باب 17

باب 17

باب 17

باب 17

باب 17

باب 18

باب 18

باب 18

باب 18

باب 18

باب 19

باب 19

باب 19

باب 19

باب 19

باب 20

باب 20

باب 20

باب 20

باب 20

باب 21

باب 21

باب 21

باب 21

باب 21

باب 22

باب 22

باب 22

باب 22

باب 22

باب 23

باب 23

باب 23

باب 23

باب 23

باب 24

باب 24

باب 24

باب 24

باب 24

باب 25

باب 25

باب 25

باب 25

باب 25

باب 26

باب 26

باب 26

باب 26

باب 26

باب 27

باب 27

باب 27

باب 27

باب 27

باب 28

باب 28

-

باب 28

باب 28

باب 29

باب 29

-

باب 29

باب 29

باب 30

باب 30

-

باب 30

باب 30

باب 31

باب 31

-

باب 31

باب 31

باب 32

باب 32

-

باب 32

باب 32

باب 33

باب 33

-

باب 33

باب 33

باب 34

باب 34

-

باب 34

باب 34

باب 35

باب 35

-

باب 35

-

باب 36

باب 36

-

باب 36

-

باب 37

باب 37

-

-

-

باب 38

باب 38

-

-

-

باب 39

باب 39

-

-

-

باب 40

باب 40

-

-

-

باب 41

-

-

-

-

باب 42

-

-

-

-

باب 43

-

-

-

-

باب 44

-

-

-

-

باب 45

-

-

-

-

باب 46

-

-

-

-

باب 47

-

-

-

-

باب 48

-

-

-

-

باب 49

-

-

-

-

باب 50

-

-

-

-

-

-

-

-

-