-
۱۴۶۶
تثنیه
باب شانزدهم
- ماه ابیب را نگاهدار و فصح را به جهت یَهُوَه خدایت بجا آور زیرا که در ماه ابیب یَهُوَه خدایت تو را از مصر در شب بیرون آورد.
- پس فصح را از رمه و گله برای یَهُوَه خدایت ذبح کن در مکانی که یَهُوَه برگزیند تا نام خود را در آن ساکن سازد.
- با آن خمیرمایه نخور هفت روز نان فطیر یعنی نان مشقّت را با آن بخور زیرا که به تعجیل از زمین مصر بیرون آمدی تا روز خروج خود را از زمین مصر در تمامی روزهای عمرت بیادآوری.
- پس هفت روز هیچ خمیرمایه در تمامی حدودت دیده نشود و از گوشتی که در شام روز اول ذبح می کنی چیزی تا صبح باقی نماند.
- فصح را در هر یکی از دروازههایت که یَهُوَه خدایت به تو می دهد ذبح نتوانی کرد
- بلکه در مکانی که یَهُوَه خدایت برگزیند تا نام خود را در آن ساکن سازد در آنجا فصح را در شام وقت غروب آفتاب هنگام بیرون آمدنت از مصر ذبح کن.
- و آن را در مکانی که یَهُوَه خدایت برگزیند بپز و بخور و بامدادان برخاسته به خیمههایت برو.
- شش روز نان فطیر بخور و در روز هفتم جشن مقدس برای یَهُوَه خدایت باشد در آن هیچ کار نکن.
- هفت هفته برای خود بشمار. از ابتدای نهادن داس در زرع خود شمردن هفت هفته را شروع کن.
- و عید هفتهها را با هدیة نوافل دست خود نگاهدار و آن را به اندازه برکتی که یَهُوَه خدایت به تو دهد بده.
- و به حضور یَهُوَه خدایت شادی نما تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاوی که درون دروازههایت باشد و غریب و یتیم و بیوهزنی که درمیان تو باشند در مکانی که یَهُوَه خدایت برگزیند تا نام خود را در آن ساکن گرداند.
- و بیادآور که در مصر غلام بود پس متوجه شده این فرایض را بجا آور.
- عید خیمهها را بعد از جمع کردن حاصل از خرمن و چرخُشت خود هفت روز نگاهدار.
- و در عید خود شادی نما تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاوی و غریب و یتیم و بیوهزنی که درون دروازههایت باشند.
- هفت روز در مکانی که یَهُوَه برگزیند برای یَهُوَه خدایت عید نگاهدار زیرا که یَهُوَه خدایت تو را در همة محصولت و در تمامی اعمال دستت برکت خواهد داد و بسیار شادمان خواهی بود.
- سه مرتبه در سال جمیع ذکورانت به حضور یَهُوَه خدایت در مکانی که او برگزیند حاضر شوند یعنی در عید فطیر و عید هفتهها و عید خیمهها و به حضور یَهُوَه تهیدست حاضر نشوند.
- هرکس به قدر قوّة خود به اندازه برکتی که یَهُوَه خدایت به تو عطا فرماید بدهد.
- داوران و آقایان در جمیع دروازههایی که یَهُوَه خدایت به تو می دهد بر حسب اسباط خود برایت تعیین نما تا قوم را به حکم عدل داوری نمایند.
- داوری را منحرف نساز و طرفداری نکن و رشوه نگیر زیرا که رشوه چشمان حکما را کور میسازد و سخنان عادلان را کج می نماید.
- انصاف کامل را پیروی نما تا زنده مانی و زمینی را که یَهُوَه خدایت به تو می دهد مالک شوی.
- اشیرهای از هیچ نوع درخت نزد قربانی گاه یَهُوَه خدایت که برای خود خواهی ساخت غرس نکن.
- و ستونی برای خود نصب نکن زیرا یَهُوَه خدایت آن را مکروه می دارد.
براساس نسخه «کتاب مقدس یعنی عهد عتیق و عهد جدید»، لندن، 1904 میلادی
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)
تنظیم و ویرایش: اندیشکده اریحا (bjes.ir)
پیدایش |
خروج |
لاویان |
اعداد |
تثنیه |
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
||||
- |
- |
|||
- |
- |
|||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
||
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
|
- |
- |
- |
- |
- |