باب 32 سفر اعداد (تورات)

1) و بنی‌رؤبین و بنی‌جاد را مواشی بینهایت بسیار و کثیر بود. پس چون زمین یعزیر و زمین جلعاد را دیدند که اینک این مکان مکان مواشی است

2) بنی‌جاد و بنی‌رؤبین نزد موسی و العازار کاهن و آقاان جماعت آمده گفتند:

3)“عطاروت و دیبون و یعزیر و نِمر‌َه و حشبون و اَلِعالَه و شَبام و نبو و بعون

4) زمینی که یَهُوَه پیش روی جماعت اسرائیل مفتوح ساخته است زمین مواشی است و بندگانت صاحب مواشی میباشیم.”

5) پس گفتند: “اگر در نظر تو التفات یافته‌ایم این زمین به بندگانت به ملکیت داده شود و ما را از اردن عبور مده.”

6) موسی به بنی‌جاد و بنی‌رؤبین گفت: “آیا برادران شما به جنگ روند و شما اینجا بنشینید؟

7) چرا دل بنی‌اسرائیل را افسرده میکنید تا به زمینی که یَهُوَه به ایشان داده است عبور نکنند؟

8) به همینطور پدران شما عمل نمودند وقتی که ایشان را از قادِش برنیع برای دیدن زمین فرستادم.

9) به وادی اشکول رفته زمین را دیدند و دل بنی‌اسرائیل را افسرده ساختند تا به زمینی که یَهُوَه به ایشان داده بود داخل نشوند.

10) پس غضب یَهُوَه در آن روز افروخته شد به حدی که قسم خورده گفت.

11) البته هیچکدام از مردانی که از مصر بیرون آمدند از بیست ساله و بالاتر آن زمین را که برای ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خوردم نخواهند دید چونکه ایشان مرا پیروی کامل ننمودند

12) سوای کالیب بن‌یفُنة قِنِز‌ّی و یوشَع بن‌نُون چونکه ایشان یَهُوَه را پیروی کامل نمودند.

13) پس غضب یَهُوَه بر اسرائیل افروخته شده ایشان را چهل سال در بیابان آواره گردانید تا تمامی آن گروهی که این شرارت را در نظر یَهُوَه ورزیده بودند هلاک شدند.

14) و اینک شما به جای پدران خود انبوهی از مردان خطاکار برپا شده‌اید تا شدت غضب یَهُوَه را بر اسرائیل باز زیاده کنید؟

15) زیرا اگر از پیروی او رو بگردانید بار دیگر ایشان را در بیابان ترک خواهد کرد و شما تمامی این قوم را هلاک خواهید ساخت.”

16) پس ایشان نزد وی آمده گفتند: “آغلها را اینجا برای مواشی خود و شهرها بجهت اطفال خویش خواهیم ساخت.

17) و خود مسلح شده حاضر میشویم و پیش روی بنی‌اسرائیل خواهیم رفت تا آنها را به مکان ایشان برسانیم. و اطفال ما از ترس ساکنان زمین در شهرهای حصاردار خواهند ماند.

18) و تا هریکی از بنی‌اسرائیل ملک خود را نگرفته باشد به خانه‌های خود مراجعت نخواهیم کرد.

19) زیرا که ما با ایشان در آن طرف اردن و ماورای آن ملک نخواهیم گرفت چونکه نصیب ما به این طرف اردن به طرف مشرق به ما رسیده است.”

20) و موسی به ایشان گفت: “اگر این کار را بکنید و خویشتن را به حضور یَهُوَه برای جنگ مهیا سازید

21) و هر مرد جنگی از شما به حضور یَهُوَه از اردن عبور کند تا او دشمنان خود را از پیش روی خود اخراج نماید

22) و زمین به حضور یَهُوَه مغلوب شود پس بعد از آن برگردید به حضور یَهُوَه و به حضور اسرائیل بی‌گناه خواهید شد و این زمین از جانب یَهُوَه ملک شما خواهد بود.

23) و اگر چنین نکنید اینک به یَهُوَه گناه ورزیده‌اید و بدانید که گناه شما شما را در خواهد گرفت.

24) پس شهرها برای اطفال و آغلها برای گله‌های خود بنا کنید و به آنچه از دهان شما درآمد عمل نمایید.”

25) پس بنی‌جاد و بنی‌رؤبین موسی را خطاب کرده گفتند: “بندگانت به طوری که آقای ما فرموده است خواهیم کرد.

26) اطفال و زنان و مواشی و همة بهایم ما اینجا در شهرهای جلعاد خواهند ماند.

27) و جمیع بندگانت مهیای جنگ شده‌چنانکه آقای ما گفته است به حضور یَهُوَه برای مقاتله عبور خواهیم نمود.”

28) پس موسی العازار کاهن و یوشع بن‌نون و رؤسای خاندان آبای اسباط بنی‌اسرائیل را دربارة ایشان وصیت نمود.

29) و موسی به ایشان گفت: “اگر جمیع بنی‌جاد و بنی‌رؤبین مهیای جنگ شده‌ همراه شما به حضور یَهُوَه از اردن عبور کنند و زمین پیش روی شما مغلوب شود آنگاه زمین جلعاد را برای ملکیت به ایشان بدهید.

30) و اگر ایشان مهیا نشوند و همراه شما عبور ننمایند پس در میان شما در زمین کنعان ملک بگیرند.”

31) بنی‌جاد و بنی‌رؤبین در جواب وی گفتند: “چنانکه یَهُوَه به بندگانت گفته است همچنین خواهیم کرد.

32) ما مهیای جنگ شده‌ پیش روی یَهُوَه به زمین کنعان عبور خواهیم کرد و ملک نصیب ما به این طرف اردن داده شود.”

33) پس موسی به ایشان یعنی به بنی‌جاد و بنی‌رؤبین و نصف سبط منسی ابن‌یوسف مملکت سیحون ملک اموریان و مملکت عوج ملک باشان را داد یعنی زمین را با شهرهایش و حدود شهرهایش زمین را از هر طرف.

34) و بنی‌جاد دیبون و عطاروت و عرو‌ُعیر

35) و عطروت شوفان و یعزیر و یجبهه

36) و بیت نِمر‌َه و بیت هاران را بنا کردند یعنی شهرهای حصاردار را با آغلهای گله‌ها.

37) و بنی‌رؤبین حشبون و اَلیعالَه و قِرًیتایم

38) و نَبو و بعًل معون که نام این دو را تغییر دادند و سِبًمه را بنا کردند و شهرهایی را که بنا کردند به نامها مسمی ساختند.

39) و بنی‌ماکیر بن‌منسی به جلعاد رفته آنرا گرفتند و اموریان را که در آن بودند‌ اخراج نمودند.

40) و موسی جلعاد را به ماکیر بن‌منسی داد و او در آن ساکن شد.

41) و یائیر بن‌منسی رفته قصبه‌هایش را گرفت و آنها را حو‌ُّوت یائیر نامید.

42) و نُوًبح رفته قنات و دهاتش را گرفته آنها را به اسم خود نوبح نامید.