باب 5 سفر لاویان (تورات)

1)    “و اگر کسی گناه ورزد و آواز قسم را بشنود و او شاهد باشد خواه دیده و خواه دانسته اگر اطلاع ندهد گناهً او را متحمل خواهد بود.

2)    یا کسی که هر چیز نجس را لمس کند خواه لاشِ وحشِ نجس خواه لاشِ بهیمة نجس خواه لاشِ حشرات نجس و از او مخفی باشد پس نجس و مجرم میباشد.

3)    یا اگر نجاست آدمی را لمس کند از هر نجاست او که به آن نجس میشود و از وی مخفی باشد چون معلوم شد آنگاه مجرم خواهد بود.

4)    و اگر کسی غفلتاً به لبهای خود قسم خورد برای کردن کار بد یا کار نیک یعنی در هر چیزی که آدمی غفلتاً قسم خورد و از او مخفی باشد چون بر او معلوم شود آنگاه در هر کدام که باشد مجرم خواهد بود.

5)    و چون در هر کدام از اینها مجرم شد آنگاه به آن چیزی که در آن گناه کرده است اعتراف بنماید

6)    و قربانی جرم خود را برای گناهی که کرده است نزد یَهُوَه بیاورد یعنی ماده ای از گله بره ای یا بزی بجهت قربانی گناه و کاهن برای وی گناهش را کفاره خواهد کرد.

7)    و اگر دست او به قیمت بره نرسد پس قربانی جرم خود را برای گناهی که کرده است دو فاخته یا دو جوجة کبوتر نزد یَهُوَه بیاورد یکی برای قربانی گناه و دیگری برای قربانی سوختنی.

8)    و آنها را نزد کاهن بیاورد و او آنرا که برای قربانی گناه است اول بگذراند و سرش را از گردنش بکند و آنرا دو پاره نکند

9)    و قدری از خون قربانی گناه را بر پهلوی مذبح بپاشد و باقی خون بر بنیان مذبح مذبح افشرده شود. این قربانی گناه است.

10)  و دیگری را برای قربانی سوختنی موافق قانون بگذراند و کاهن برای وی گناهش را که کرده است کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.

11)  و اگر دستش به دو فاخته یا دو جوجة کبوتر نرسد آنگاه قربانی خود را برای گناهی که کرده است ده یک ایفة آرد نرم بجهت قربانی گناه بیاورد و روغن بر آن ننهد و کندر بر آن نگذارد زیرا قربانی گناه است.

12)  و آن را نزد کاهن بیاورد و کاهن یک مشت از آنرا برای یادگاری گرفته برهدایای آتشین یَهُوَه بر مذبح بسوزاند. این قربانی گناه است.

13)  و کاهن برای وی گناهش را که در هر کدام از اینها کرده است کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد و مثل هدیة آردی از آن کاهن خواهد بود.”

14)  و یَهُوَه موسی را خطاب کرده گفت:

15)  “اگر کسی خیانت ورزد و دربارة چیزهای مقدس یَهُوَه سهواً گناه کند آنگاه قربانی جرم خود را قوچی بی عیب از گله نزد یَهُوَه موافقِ برآورد و به مثقالهای نقره مطابق مثقال قدس بیاورد و این قربانی جرم است.

16)  و به عوض نقصانی که در چیز مقدس رسانیده است عوض بدهد و پنج یک بر آن اضافه کرده آنرا به کاهن بدهد و کاهن برای وی به قوچ قربانی جرم کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.

17)  و اگر کسی گناه کند و کاری از جمیع نواهی یَهُوَه که نباید کرد بکند و آنرا نداند پس مجرم است و متحمل گناه خود خواهد بود.

18)  و قوچی بی عیب از گله موافقِ برآورد و نزد کاهن بیاورد و کاهن برای وی غفلت او را که کرده است کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.

19)  این قربانی جرم است البته نزد یَهُوَه مجرم میباشد.”