باب 14 سفر پیدایش (تورات)

1)     و واقع شد در ایام امرافل ملک شنعار و اریوک ملک اَلاّسار و کَدر لاعمر ملک عیلام و تدعال ملک امتها

2)     که ایشان با بارع ملک سدوم و بر شاع ملک عموره و شناب ملک ادمه و شَمئیبر ملک صبوئیم و ملک بالع که صوغر باشد جنگ کردند.

3)     این همه در وادی سدیم که بحرالملح باشد با هم پیوستند.

4)     دوازده سال کدرلاعمر را بندگی کردند و در سال سیزدهم بر وی شوریدند.

5)     و در سال چهاردهم کدرلاعمر با ملوکی که با وی بودند آمده رفائیان را در عشتروت قَرًنَین و زوزیان را در هام و ایمیان را در شاوه قریتَین شکست دادند.

6)     و حوریان را در کوه ایشان سعیر تا ایل فاران که متصل به صحراست.

7)     پس برگشته به عین مشفاط که قادش باشد آمدند و تمام مرز و بوم عمالَقه و اموریان را نیز که در حصّون تامار ساکن بودند شکست دادند.

8)     آنگاه ملک سدوم و ملک عموره و ملک ادمه و ملک صبوئیم و ملک بالع که صُوغَر باشد بیرون آمده با ایشان در وادی سدیم صف آرایی نمودند

9)     با کدرلاعمر ملک عیلام و تدعال ملک امتها و امرافل ملک شنعار و اریوک ملک الاسار چهار ملک با پنج.

10)    و وادی سدیم پر از چاههای قیر بود. پس ملوک سدوم و عموره گریخته در آنجا افتادند و باقیان به کوه فرار کردند.

11)    و جمیع اموال سدوم و عموره را با تمامی مأکولات آنها گرفته برفتند.

12)    و لوط برادرزادة اَبرام را که سدوم ساکن بود با آنچه داشت برداشته رفتند.

13)    و یکی که نجات یافته بود آمده ابرام عبرانی را خبر داد. و او در بلوطستان ممری اَموری که برادر اشکول و عانر بود ساکن بود. و ایشان با ابرام هم عهد بودند.

14)    چون ابرام از اسیری برادر خود آگاهی یافت سیصد و هجده تن از خانه زادان کارآزمودة خود را بیرون آورده در عقب ایشان تا دان بتاخت.

15)    شبانگاه او و ملازمانش بر ایشان فرقه فرقه شده ایشان را شکست داده تا به حوبه که به شمال دمشق واقع است تعاقب نمودند.

16)    و همة اموال را باز گرفت و برادر خود لوط و اموال او را نیز با زنان و مردان باز آورد.

17)   و بعد از مراجعت وی از شکست دادن کدرلاعمر و ملوکی که با وی بودند ملک سدوم تا به وادی شاوه که وادی الملک باشد به استقبال وی بیرون آمد.

18)    و ملکیصدق ملک سالیم نان و شراب بیرون آورد. و او کاهن خدای تعالی بود

19)    و او را مبارک خوانده گفت: “مبارک باد ابرام از جانب خدای تعالی مالک آسمان و زمین

20)    و متبارک باد خدای تعالی که دشمنانت را به دستت تسلیم کرد.” و او را از هر چیز ده یک داد.

21)    و ملک سدوم به ابرام گفت: “مردم را به من واگذار و اموال را برای خود نگاه دار.”

22)    ابرام به ملک سدوم گفت: “دست خود را به یَهُوَه خدای تعالی مالک آسمان و زمین برافراشتم

23)    که از اموال تو رشته ای یا دُوّال نعلینی برنگیرم مبادا گویی “ من ابرام را دولتمند ساختم”.

24)    مگر فقط آنچه جوانان خوردند و بهرة عانر و اشکول و ممری که همراه من رفتند ایشان بهرة خود را بردارند.”